Hukuk fakültelerini azaltmak çok yanlış bir fikir. Meseleyi çok basite indirgemek oluyor bu.
Bir de yeni mezunlarla eski mezunları (tecrübe ile elde edilenleri işin içine katmazsanız)bilgi birikimi bakımından kıyaslama şansımız olsaydı muhtemelen yenilerin eskilere oranla ezici bir üstünlüğü ile karşılaşırdık. Sebebi de gayet açık: yabancı dil öğrenme, güncel hukuki bilgilere ulaşmak v.s. bilişim teknolojisi ve diğer olanaklar sayesinde artık çok daha kolay.
Ama hukukçu oranında da eskiler önde galiba. Bunun sebebi de, 1960-1980 arası Türkiye'sinin sosyal yapısı. 1980'lerden sonra depolitize edilmiş "disko gençliği" girdi hukuk fakültelerine..
Bir de uzmanlaşma denilen saçmalığı soktular beyinlerimize. Artık ağaç üzerinde uzman olup ormandan anlamayanlar gibi, ticaret hukukunda, borçlar hukukunda ... uzman olup hukuktan anlamayan bir eğitim anlayışı var üniversitelerde.

Mesele yeni-eski arasındaki farklardan ortaya çıkmıyor.
Sermaye birikimini sağlamaya çalışan bir ülkedeyiz. Sermaye birikimini sağlamak için; bürokrasi, hukuk,vergilendirme politikası, siyaset, toplumsal ahlak ... çarpık gelişiyor. Bu çarpıklık da her alanda olduğu gibi bizim mesleğimizde de karşımıza sorunlar olarak çıkıyor. Ekonomik zorluklar mesleki ahlaktan uzaklaşmaya neden oluyor. Ekonomik sorunlarını kısmen de olsa çözebilmiş eski meslektaşlar, sorunu "hukuk fakülteleri fazla" diyerek geçiştirmeye kalkıyor.

Herkese soruyorum: bu ülkede asgari ücret 400 YTL değil de1.500 YTL olsaydı, kişi başına düşen gelir 3.500 dolar değil de 20.000 dolar olsaydı, bizim bugün "mesleki problem" diye andığımız problemlerimiz yine var olur muydu?
Hiç sanmam...