Sayın Sinequanon'la aynı düşünleri paylaştığımı;
bazı meslektaşlarımızın çuvalla para kazanma yolunda katetikleri başarıları(!) kıskanmadığımı ama doğruyu ,güzeli ilke edinmenin her daim bir bedelinin olduğunu bu bedelin de bizim meslekte maalesef ekonomik sıkıntılarla at başı giden yürek daralmaları olduğunu,
çoğu vakit benim de umutsuzluğa kapıldığımı,
iyi avukat olmanın kıstasını hep sorguladığımı,
ama neticede yanlışın bende olmadını gördüğümü,
THS'de tanıdığım ve takdir ettiğim meslektaşların benim için hep bir umut olarak ışıdığını "işte böyle meslektaşlarımız da var" dediğimi,
düştüğümüz girdaplardan kendi emeğimiz ve taviz vermediğimiz ilkelerimizle kurtulmanın mümkün olduğunu,
hayatın en sonunda bize ,bana, sıkıntılarla geçmiş bir demet yılı ödül olarak vereceğini bilsem de güneşli bir bahar gününde içimizdeki tüm güzelliklerin gözyaşlarımızla yüzümüze akacağını,
yüzümüzdeki bu bahar kırıntılarının bizim dışımızdaki herkese umut olacağını bildiğimi,bunu bir savunma mekanizması olarak da görmediğimi ,
doğrudan yana olmanın bedelini her şeyden önce bir avukatın ödemeye hazır olması gerektiğini düşündüğümü i.e.