Sn.Gürgan,

Bu konuya iki türlü bakılabilir:

1. Savcının adli soruşturmasına engel olunduğu savının hangi gerekçelere dayandığını anlamakta güçlük çekiyorum. Bu sav geçerliyse, o zaman herkes olay yerinde savcının gelmesini beklemek durumunda demek oluyor. Yani hastaneye filan götürülemez, savcıyı beklerken de isterse ölebilir gibi birşey. Allah, Allah!

2238 değişip de savcı izni zorunluluğu mu kondu bu arada, onu bilemiyorum. Ama böyle bir zorunluluk yoksa, adli soruşturmayla vatandaşın ilişkisi mi kalmış artık; adam ölmüş. Yoksa ölümüne de savcı mı karar verecekti? Bana kalırsa arada bir sorun olmuş ve sayın savcı da sevgili meslekdaşlarımızı biraz okşamak istemiş.

Başka bir başlıkta kaybedeceği davayı açan avukatlara ceza vermekten söz ediliyordu; kaybedeceğini bile bile dava açan savcılara ne gibi bir işlem yapılıyor acaba?

2. İzni veren babanın çocuğuyla aralarında bir olay geçmiş olma kuşkusu, ve/veya ilgili sağlık kuruluşu ya da ekibin geçmişte organ naklinde yeterince titiz davranmadıklarına ilişkin kusurları varsa; savcı haklı olabilir. Yani, meslekdaşlarımız yangından mal kaçırmaya; baba da tanığı ya da mağduru ortadan kaldırmaya kalkışmış olabilir. Baba sadece maddi nedenlerle de onay vermiş olabilir elbette. Aslında sayın savcı bunu nasıl kanıtlardı bilemiyorum; fakat bu olasılıklar da yok değil yani.

Kısacası; olayı çıkarlar açısından değerlendirmekte yarar var. Ancak, böyle durumlarda savcının önlem aldırmasını beklerdim. Böyle bir mekanizma herhalde vardır.

Sağlık hizmetlerinde özel pay arttıkça bu kuşkular giderek artacak bence. Bu nedenle özel sağlık kuruluşlarında bu işlerin yapılmasını biraz farklı koşullara bağlamakta yarar olabilir. Örneğin, alınacak organların aynı veya zincir hastanede değerlendirilmesine izin vermemek oldukça etkili bir önlem olabilir; bekleme listeleri bunun için yapılıyor zaten. Tabii burada organlar nereye gitti, bilmiyoruz. Bilmediğimiz bir sürü önemli ayrıntı var.

Siz düşüncelerinizi belirtmemişsiniz.

Saygılarımla,