Alıntı: Yazan İlknur Adiller Ben anket sorusunu hatalı buluyorum. Hukukçu olan herkesi idealist olarak kabul etmek gibi bir ( ÖN ? ) yargım var.

Hukukçu olan herkesin idealist olması gerektiğini düşünebilirsiniz (ki çoğunluk da böyle düşünüyor) ama hukukçu olan herkes otomatik olarak idealistdir diyebilir misiniz? Örneğin bir avukat, ben adaletin yerine gelmesi ile pek ilgili değilim, kişisel kariyerim ve maddi menfaatlerin daha ön plandadır diye düşünemez mi? Böyle düşünen avukatlar yok mu? Ya da bir hakim Yargıtay'a üye olmak için adil olmadığını düşündüğü bir karar veremez mi? Böyle hakimler yok mu?

Ya da daha "kabul edilebilir" bir örnek verelim: Bir avukat hayatını garanti altına alacak maddi kazancı elde ettikten sonra, genç yaşta avukatlığı bırakıp, hayatını kazandığı parayı harcayarak dünyayı gezmeye adayamaz mı? Bu avukat idealist midir? Bence değildir. Kötü bir insan mıdır? Bence o da değildir. Sadece bir tercih yapmıştır..

Bu anket sorusundaki amaç aslında bu tercihi sorgulayabilmekti. Burada sorulan "adaletin yerine gelmesini ister misiniz?" anlamında bir idealist misiniz sorusu değil aslında. Bu soruya hemen herkes evet der çünkü.. Burada sorulan kendi kariyeriniz ve hayallerinizi takip ederken, bunu yerine geldiğinde topluma vereceğiniz katkıların önünde görür müsünüz sorusu. Bu soruya herkesin evet diyeceğini düşünmüyorum. Ya da en azından bir noktaya kadar evet diyeceğini ama omuzlarındaki ağırlık arttıkça artık yeter diyebileceğini düşünüyorum. Herkesin yeter diyeceği nokta elbette farklıdır ve bu konudaki amaç da bunu tartışmaktır.