Avukatlığa yeni başlamışım, CMK'dan atandığım ağır cezada görülen bir dava. ceza mahkemesinde ilk duruşmam. mahkeme üyeleri, savcı hepsi çok yaşlı. sanık ise bolivyalı, tercüman eşliğinde duruşma yapılıyor. ben acemiliğin verdiği panikle duruşmadan önce ceza kanunu, ceza muhakemeleri kanunu vs okuyorum, dosyaya yazılı savunma koymuşum... herşeyi tam yapmaya çalışıyorum. Son duruşmada Mah. başkanı "avukat hanım tevsii tahkikat talebiniz var mı?" diye sorar. ben: (sessiz)
soruyu bir daha tekrarlar. ben yine:
üçüncü soruşta, ben utanarak "yani?" diyince, savcı hafif bir tebessümle "avukat hanım, yani sizin kuşağın anlayacağı dille, karar vericez, araştırılmasını istediğiniz başka birşey varmı vs" diye açıkladı. ben utanmanın etkisindeyim hala, cılız bir "yok" kelimesi çıkıverdi dudaklarımdan.
aslında bu kadar utanacak bir şey değilmiş diye düşünüyorum şimdi, ama o zaman çok utanmıştım.