T.C.YARGITAY 9. HUKUK DAİRESİ
E. 1997/21440
K. 1998/2739
T. 26.2.1998
• FARK ÜCRET İSTEMİ ( İşçinin Beraat Etmesi Sonucu Yeniden İşe Alınması )
• TOPLU İŞ SÖZLEŞMESİ ( İşçinin Beraati Sonucu Doksan Günden Sonraki İşe Alma )
• İŞÇİNİN TUTUKLANMASI ( Beraatle Son Bulması Durumunda Doksan Günden Sonraki İŞe Alma )
• İŞÇİNİN BERAATİ ( İşe Almada Yeniden İşe Alınan İşçi Statüsüne Tabi Olması )
1475/m.26

ÖZET : Toplu iş sözleşmesi uyarınca, tutukluluğun beraatle son bulması durumunda dahi doksan günden sonraki işe almalarda yeniden işe alınan işçi statüsüne tabi tutulma söz konusu olduğundan, davacı işçinin fark ücret istemi yerinde değildir.

DAVA : Davacı, ücret, ikramiye ve fazla mesai ücretinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.

Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Davacı tutuklanması sonucu iş akdinin feshedildiğini, ancak beraat etmesine karşılık yeniden işbaşı yaptırılması sırasında ücretinin düşürüldüğünü ileri sürerek fark ücret, ikramiye ve fazla mesai ücretleri taleplerinde bulunmuş ve istekleri mahkemece kabul edilmiş olup, karar davalı tarafça temyiz edilmiştir.

Davacının 24.8.1998 tarihinde işyerinde çalışmaya başladığı, 8.12.1994 tarihinde işyeri dışıyla ilgili bir suçtan tutuklanmasına karşılık 24.4.1995 tarihinde tahliye edilip, 9.9.1996 tarihinde beraat ettiği görülmektedir.

İşyerinde uygulanmakta olan 1.1.1995-31.12.1996 tarihli toplu iş sözleşmesinin gözetim altına alınma-tutukluluk-mahkumiyet başlıklı 51. maddesinin 2. fıkrasında, işçi herhangi bir suçla tutuklandığı ve tutukluluğu 30 günü aştığı takdirde hizmet akdi münfesih sayılır denildiği gibi, tutukluluğun beraat ile son bulması halinde dahi 90 günden sonra işe almalarda yeniden işe alınan işçi statüsüne tabi olacakları ancak eski kıdem haklarının saklı olacağı aynı maddenin 3. fıkrasında öngörülmüştür.

Bütün bu anlatımların birlikte değerlendirilmesinden, işverenin toplu iş sözleşmesi hükümlerine göre ücret belirlemesinde bir usulsüzlük bulunmadığından, mahkemenin aksi düşüncelerle davayı kabul etmesi hatalı olup, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, 26.2.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi..