hava kararmış dedim,
yaprak sararmış dedim,
neyi ararmış dedim,
göz kör,kulaklar sağır,
ne bağırırsan bağır,
omuzumda ki bir yük,
sanmdım dünyadan ağır.


inanan anlayan yok,
bir yerde sonlayan yok,
yarama ilaç diye
zerre ki damlayan yok.

ateş gibi hasretim,
dehliz içinde yetim,
gelip gecer kervanlar,
insan yığınlarını,
görür hanlar ,hamamlar...
yüreğimle beraber
gözümden bir şey damlar...

kurşundan daha keskin,
sanki mermeri deler...
yüreğimin içinde
sanki bir kuzu meler...
yaşlanıp yıpranmayan...


akdevrim.İstanbul.