geceden kalmış parcam,
kendi kendime fırcam
yazdığım şiirlerdir,
yüreğimin içinde
çağlayan nehirlerdir...

yatak yorgan yastığım,
hayalimi bu gece,
yıldızlara astığım
kimseyi korkutmasın...
sokak lambalarına,
çicekler güller asın...
kaldırımlarla bile,
beni can dost bildiler,
benimle ağladılar,
bir benimle güldüler..

bulutlarda izler var,
bırakan gözler benim,
acılarla yoğrulmuş,
şiirde sözler benim...

yazar durur akdevrim,
umudunu yarına
sanki korur akdevrim...
gözünden düşer damla,
ağaç kurur akdevrim...

dertlerimi çekmeyen,
kamyon yada tırların,
yazdığım satırların,
sonu gelecek bir gün...
incir ağacım bile,
belki gülecek bir gün...

gölgesinde kediler,
ne verdimse yediler...
seyre daldım onları...


akdevrim.istanbul.