Mesajı Okuyun
Old 05-06-2007, 14:42   #2
Av.Yüksel Eren

 
Varsayılan

Sayın meslektaşım; Yargıtay 9. Hukuk Dairesi'nin aynı tarih ve numaralı kararı aşağıdadır.


T.C.
YARGITAY
9. HUKUK DAİRESİ

E. 2002/26034
K. 2002/23374

T. 9.12.2002

DAVA : Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.

Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de duruşma gününün taraflara tebliği için davetiyeye yapıştırılacak posta pulu bulunmadığından duruşma isteğinin reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Yerel mahkemenin görevsizlik kararı, Dairemizce 1475 Sayılı İş Kanunu'nun 5/5 ve 507 Sayılı Esnaf ve Küçük Sanatkarlar Kanunu'nun 2. maddesi kapsamında kalıp kalmadığı, davalıların geçimlerini münhasıran dolmuşculukla sağlayıp sağlamadıklarının tesbiti açısından eksik inceleme nedeni ile bozulmuştur.

Mahkemece bozmaya uyulmuş olup, davalıların geçimini münhasıran dolmuşçulukla temin ettikleri ancak davacı ile birlikte dolmuş işyerinde davalılar ve davalılar babasının şoför olarak çalıştığı çalışanların 3 kişiden fazla olduğu ve işyerinin İş Kanunu kapsamına girdiği gerekçesiyle istek kabul edilmiştir.

Belirtmek gerekir ki, böyle bir işyerinin İş Kanunu kapsamına girmesi için işveren yanında 2'den fazla işçinin çalışmış olması gerekir. Bir başka anlatımla işverenle birlikte en az 3 işçinin bulunması gerekir. Oysa olayımızda davacı işçi dışında aracı kullananlar işçi değil adi ortaklık hükümlerine göre işyerine ortak olan kişilerdir. Dolmuş işyerine bir kişinin malik olması ile birden fazla kişinin adi ortaklıkla malik olması arasında fark olmamalıdır. Aksi durum eşitlik ilkesine aykırı olacaktır. O halde, davacı işçi dışında, dolmuş işyerinde çalışan işçi bulunmadığından önceki karar gibi görevsizlik kararı verilmesi gerekir. Yazılı şekilde istek haklarda karar verilmesi hatalıdır.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 9.12.2002 gününde oybirliği ile karar verildi.