Benim bir tane İngiliz pointer köpeğim vardı. O kadar cok alışmıştım ki ona; diyebilirim ki cevremdeki bir çok insandan daha değerlydi benim için. O kadar sadıktı ki hiç bir zaman üzmezdi taki kas hastası olana kadar. Sevgili köpeğimizi kaybettik çok ağladım arkasından çok alışmıştık. Bu yüzden artık kesinlikle hayvan beslemiyorum farkında olmadan gizli bir bağ kurmuşuz yaşarken az önce dediğim gibi hiç üzmemşti ama ölümünden sonra çok üzüldük.