|
|
|
|
|
|
ben yaptım! 500 liraya anlaşmalı boşanma davası aldım! evet aldım ! pişmanmıyım ? hayır! kimse mırın kırın etmesin..Etikten de bahsetmesin..kiramı ödeyemiyorken, büromun alt katında siyasi destekli sigortalı-sigortasız 10 çalışanlı bir hukuk bürosu varken, babam bu gün ne yaptın diye sorduğunda "bekledim" demekten utanmaya başlamışsam, adliyeye çay içmek dışında gitmediğim-gidemediğim ortadaysa ve bu yüzden sene 1960 larda "memur" olmuş kalem personeli "amca"nın imalı bir şekilde "eee staja benzemiyo dimi hayat bacııımmm" hitaplarına maruz kalıyorsam, okuduğum, bildiğim şeyleri siyasi-ticari-ailevi yoksunlukların getirdiği engellerle pratiğe dökme şansını henüz yakalayamamışsam.. Kimse etik-gelecek nesiller-meslek sorumluluğu diyemez!meslek sorumluluğundan önce hayat sorumluğu gelir..Emek verdiğim şeyin karşılığı yüksek ücret almak değildir.Aldığım ücret az bile olsa hak ettiği özenle o işi yapmak ve hayat sorumluğumu yerine getirmek yani;YAŞAMAKTIR aslolan!
|
|
 |
|
 |
|
Şüphesiz; yaşamaktır aslolan...
Bu şartlar altında; lojmandaki kapı komşusu x hakimin 10 evi var diye utanıyorsa hakimin biri ve o hakimin babası; utanıyorsa çocuğunun "Basiretsizliğinden(!)"; haklısınız...
Ya sonuna dek haklı olduğunuz bir davada; davanıza bakan hakim utanmışsa sabit maaş karşılığı adalet dağıtmaktan ve usanmışssa kendine "Mırın-kırın" edenlerden... İddianıza göre haklıdır, zira; "Yaşamaktır aslolan"...
Yaşamak; buysa...