Gecen gun sinirden yuzunun rengi matlasmis bir hanim ile karsilastim. Cevresindekilere dersane okul ve ogrenci veli dortgeninden bir seyler anlatiyor daha dogrusu icini dokuyordu..

Hic tanismiyoruz ama konuya girmekte sakinca gormedim. Oks mi dedim. Hanim uzuntu ile basini salladi.."Keske" seviye tesbit sinavlari. Cocuklari daha o seviyeye gelmemis annelerden biri sinav ile merak ettiklerini sordu. Hanim elinden gelidigince bildiklerin bezgin bir ifade ile aktardi. Adindan da "ama her an sistem degisebilirmis" icim daraldi..

3 cocuk annesiyim her cocugum imtahana iki sene kala cevremizdeki annelerin ve cocuklarin renkleri benizleri soluyor bir den bire mutsuz insanlar haline geliyorlar.

Gecen sene kizimi okuldan almaya gittigimde butun arkadaslarinin yuzlerinin kagit gibi oldugunu ve gozlerinin altinda yorgunluk halkalarinin, yanaklarinda solgunlugu, gozlerinin urkekligini gormekten yorulmustum. Kizimi tarif etmek icin falan okulla gidin oradaki en mutlu kizi bana getirin desem eminim benim kizimi getirirdiniz..

Yorgun, gelecek kaygisi ile dolu genc yuzler, vaktinden once yaslanan anneler.. Gercekten ciddi bir zihin kirliligi..

Saygi ve sevgi ile