Mesajı Okuyun
Old 08-08-2007, 11:18   #2
Kadir COŞKUN

 
Varsayılan

Umarım yararlı olur.
Saygılarımla






T.C.
YARGITAY
21. Hukuk Dairesi
Esas : 2006/1882
Karar : 2006/3435
Tarih : 04.04.2006

KARAR METNİ :
Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı sebeplerle gerçekleşen 41.078.77 YTL maddi ve manevi tazminatın kanuni faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine ait hükmün süresi içerisinde temyizen tetkiki davacı ve davalılardan A. Uluslararası Yapım Yayın Reklam San. Tic. Ltd. Şti, vekillerince istenilmesi ve A. Uluslararası Yapım Yayın Reklam San. Tic. Ltd. Şti, vekilince de duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 4.4.2006 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalılardan A. Uluslararası A.Ş. vekili Av. ÇG geldi. Karşı taraf ile sair davalı adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan Avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek aynı tarih Tetkik Hakimi B.Mustafa Şimşek tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği konuşulup düşünüldü, ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
Dava iş kazası sonucu beden güç kaybına uğrayan davacının maddi ve manevi zararının giderilmesi istemine ilişkindir.
Zararlandırıcı olaya maruz kalan işçinin, A. Uluslararası Yapım Yayıncılık ve Reklamcılık AŞ'nin ulaştırma hizmetlerini karşılamayı üstlenen O. İnşaat Oto Kiralama Yapı Malzemeleri Dekorasyon San. Tic Ltd. Şti'de şoför olarak çalıştığı, olay tarihinde işyerinde, davalılardan O. İnşaat'a ilişkin ........ plakalı araçla kendisine verilen film kasetini yerine götürürken işyerinden ayrıldıktan 200 metre kadar sonra bir aracı sollamasını takiben direksiyon hakimiyetini kaybederek sevk ve idaresindeki aracın önce kaldırıma çarpıp takiben takla atması ile meydana gelen trafik iş kazası sonucu D12 Vertebra çökme kırığına bağlı olarak %21,2 oranında meslekte kazanma gücünü yitirdiği dosya içindeki bilgi ve belgelerden anlaşılmaktadır.
İnsan yaşamının kutsallığı çevresinde işveren, işyerinde işçilerin sağlığını ve iş güvenliğini sağlamak için gerekli olanı yapmak ve bu husustaki şartları sağlamak ve araçları noksansız bulundurmakla yükümlü olduğu İş Yasasının 73. maddesinin açık buyruğudur.
Olayla ilgili olarak düzenlenen 21.12.2004 günlü bilirkişi raporunda işverenliğin kusursuz, kazalının ise %100 oranında kusurlu olduğu, belirtilmiştir. Davacı tarafın itirazı üzerine alınan 20.07.2005 günlü kusur raporunda ise, %20 asıl işveren A. AŞ'ye, %40 taşeron O. İnşaat Ltd. Şti'ye. %40 oranında da kazalıya kusur verilerek kusur dağılımına gidilmiştir. Bu duruma göre kusurun aidiyeti ve dağılımı açısından aynı olay sebebiyle farklı değerlendirmelerin bulunduğu ortadadır. Mahkemece kusur raporları arasındaki çelişki giderilmeden 20.07.2005 günlü kusur raporu esas alınarak yazılı biçimde hüküm kurulması usul ve Yasa'ya aykırı olmuştur.
Yapılacak iş; trafik ve işçi sağlığı-iş güvenliği konularında uzman ehil bilirkişi kuruluna konuyu yukarda açıklandığı şekilde inceletmek, verilen rapor dosyadaki bilgi ve belgelerle birlikte değerlendirilerek kusur raporları arasındaki çelişki giderilmek ve sonucun göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın ve özellikle, kusur raporları arasındaki çelişki giderilmeksizin, inandırıcı güç ve nitelikte olmayan, 77. maddenin öngördüğü koşulları içermeyen 20.07.2005 günlü kusur raporunun hükme dayanak almak suretiyle yazılı biçimde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, temyiz eden tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Hükmün yukarda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, davalı A. AŞ. yararına takdir edilen 450.00 YTL duruşma Avukatlık parasının karsı tarafa yükletilmesine, bozmanın niteliğine göre diğer yönlerin incelenmesine yer olmadığına temyiz harcının istem halinde temyiz edenlere iadesine, 04.04.2006 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Kaynak : Corpus Arşiv