Dökmüştüm artık umut ağacımın tümmm yapraklarını
son demindeydim ayazlı bir baharın...
Mekansız bir zaman içinde, zamANSIZdı mekan
...ve öylesine içindeydim bir siyah-beyaz hayatın...
ya herkes benim dışımdaydı, ya da ben zamanın...

Ey bu YAVAN ÇÖPLÜĞÜN AZILI SAHİPLERİ!
Sizsiniz her ağlayışın ruhsuz sebepleri!
Ey, Siz; BU KARANLIĞIN CENABET ELLERİ!
Ben aciz bir insan,
Sizi 'in' sanmıştım bir zaman...
Bilemediniz oysa ben, çoktaaan geçmiştim Leyla'dan...

Bilemediniz ;
son damlasıydı o, kanımın, içtiğiniz;
son yaramdı o, acımadan deştiğiniz
ve SON KOZUMDU YAŞAMAK İÇİN!

Sonunda siz,
GÜNAH KOKAN DERİN NEFESİNİZLE, SİZ;
Tüm ruhumu lime lime ettiniz..

Sanmayın şimdi ÖLÜ bedenim,
Sanmayın ki sadece bir erguvana gübreyim.
BEN ASIL ŞİMDİ,
BİTMEYEN BİR BAHAR İÇİNDE,
RENGARENK UMUTLARLA,
KISKANACAĞINIZ TAZELİKTE BİR GÜNE
TERRRTEMİZ DOĞMAK ÜZEREYİM....


18/10/2006-Ruhumun günahlar ve kirlilikten astım krizi geçirdiği bir günde yazılmıştır İşte böyle bir hal içindeyken...GÜLSÜM SEZEN