Sayın Arkadaşlar.
Bu konu üzerine yazılanları okuduğumda çoğunun umut ve onur kırıcı olduğunu gördüm.gerçekten çok üzüldüm.
Eğer adaletin ellerine teslim edildiği kişilerin kimlerle ilişki kurabilecekleri , kimlerle de kuramayacakları dikte ediliyorsa ve bu gerek görülüyorsa bu kişilerin bu mesleği başından yapamayacakları inancının varlığını göstermezmi.Yargıç ve C.savcıları olarak görev verilen kişilerin bu görevi yapabileceklerine inanıldığı için görevlendirilerek atanmaları gerekmezmi?. O halde bu gibi sosyal olaylarına da kendilerinin karar vererek şeçebileceklerinin varsayımının tartışmasız kabul edilmesi gerekmezmi?
Suç insanlar içindir. O halde her şart altında suç işlemek isteyen işleyecek, sosyal yaşamın içinde veya dışında yaşamını idame ettirmek isteyen vatandaşlarımızında şuç işleme olasılığının bulunduğunun kabulü gerekmezmi? Yargıç ve C.Savcılarının da asosyal olmalarını nasıl bekleriz ve tartışırız. Bu zamanımıza ve yaşamın realitelerine uygun düşermi?,hele ki yargının vazgeçilmez kişilerinden olan Avukatlar ile ilişkinin yargı ve adalet adına sosyal bir hizmet olarak düşünülmesi gerekirken. Yaşam sürecinde ön yargı ile avukatların potansiyel suçlu olarak görülmesini , Yargıç ve C.Savcılarının da avukatların suçlarına ortak olacaklarının kaçınılmaz bir sonuç olarak sunulmasını kabul edemiyorum. Özelliklede toplumun bu konudaki değer yargılarının ön koşul olarak sunulmuş olması daha da üzücü değilmi?. Toplumun yanlış değer yargılarını değiştirmenin de hukuk adamlarının sosyal bir görevi olduğunu sanıyorum. Yani Toplumun yanlış değer yargılarına göremi yaşayacağız ?yoksa gerektiğinde bedelini de ödeyerek bunun değişimi doğrultusundamı davranacağız.
Öncelikle her birey kendine güvenmelidir . kendine dikte edileni terkarlamamalıdır Değişim ve gelişim bu şekilde olur .Bu nedenle; ülkemiz, malesef namuslu vatandaşlarımızın umutlarını kırıcı bir yaşam şekline dönüşmüştür. Yani özgür , kendine güvenen, antikonformist ve sorguluyan hukuk adamlarının sayısının çoğalması halinde bu sorununda ortadan kalkacağına inanıyorum. Aksi halde bu günümüzden memnun olmamız grekmezmiydi. Aynı zamanda bu realite aksine davaranışın doğru olduğunun göstergesi değilmidir.Yargının bu bağlamda sınıflandırılmadığı ve her bireyin potansiyel suçlu olarak görülmediği günlerin gelmesi dileği ile hoşça kalın . Saygılarımla C.Savcısı