Bu konuyu daha önceden neden göremedim, bilmiyorum.Tam bana göre.

Boşandıktan sonra hayatım daha da düzene girdi.Anne ve baba anlaşamıyorlarsa çocukların huzursuz bir ortamda olmasındansa anne ve babanın ayrılması daha iyidir.Bu taraflar için de geçerli.Eşimle ayrıldıktan sonra çocuklarının iyiliği için çok iyi iki arkadaş olduk.Bizim bu halimizi görenler siz tekrar birleşirsiniz yorumunu yaptılar.Hepimiz medeni insanlarız sonuçta.Özellikle ortak çocuklar varsa bu çocukların anne ve babası olduğumuz gerçeğini hiçbirşey değiştiremez.

Onun dışında karşılıklı hesaplaşmalar,suçlamalar,temize çıkmaya çalışmalar bir süre devam ediyor tabii.Toplumda boşanmış kadına bakılan açı nedeniyle bayanlar zorlanabiliyorlar.Ama bilinçli hareketlerle bunun da üstesinden gelinebilir.

Boşanmayı savunuyor değilim.Ancak genelde anlaşmazlık olan evlilikler çocukların uğruna devam ediyor.Bu da yanlış.

Her evlilik kendine özgüdür.Tarafların şartları sonuna kadar zorlayıp ondan sonra karar vermeleri ilerde pişman olmaları önleyecektir.Aile psikologları bu konuda oldukça faydası olan danışmanlar.Benim ayrılığımda danıştığım psikoloğumun dediği gibi "Eşinizin bariz,hiçkimse tarafından kabul edilmeyecek hataları varsa sizi katbetmemek uğruna bu hatalarını düzelteceği konusunda yeminler edecektir.Eşinizin düzeleceği umuduyla değil; düzelirse birleşin."

Yine de her evliliğin sağlıklı yürümesi dileğiyle...

Saygılar.