20.md ye ilişkin itirazlara bakarsak, genel işlem koşullarının yer aldığı standart sözleşme tiplerinde zaten teknik anlamda bir sözleşme serbestisinden bahsedilemez dolayısıyla bu maddenin kredi kuruluşlarının sözleşme serbestiliğini engelleyeceği tarzında bir sonuca varmak bana kalırsa doğru bir yorum tarzı değil.Bir kere, genel işlem koşulllarının tanımına bakılacak olursa burada "düzenleyenin, ileride çok sayıdaki benzer sözleşmede kullanmak amacıyla, önceden, tek başına hazırlayarak karşı tarafa sunduğu sözleşme hükümleri" olduğu belirtilmiştir.Sadece bu tanım bile, teknik anlamda bir sözleşme serbestisinin olmadığını, varsa bile bunun tüketici aleyhine sınırlanmış olduğunu göstermeye yetmektedir. Ayrıca, kredi kurumları muhtelif konularda sözleşmeler hazırlasalar da, kredi kurumlarının bir bütün olarak işlemleri dikkate alındığında birbirinden çok da farklı amaçlara hizmet eden akitler yaptıkları düşünülemez.Bana kalırsa Kanunun bu maddesinde düzenleme altına alınan husus, kredi kurumlarınca yapılan çok farklı sözleşme tiplerini ortak bir sözleşme şemsiyesi altında birleştirip, hepsine genel işlem koşullarına ilişkin emredici hükümleri uygulamak değildir.Kanun bu madde ile, genel işlem koşullarını uygulamak bakımından sözleşme metinlerinin özdeş olmasını aramamakta, hepsinin genel olarak ortak bir amaç için kaleme alınmış olmalarını aramaktadır.Bütün bu açıklamalar çerçevesinde, TBB'nin tasarının 20.maddesine ilişkin itirazlarına katılmıyorum.