Saygıdeğer Meslektaşlarım,
5 yıllık bir avukat olarak meslek hayatımda ilk defa karşılaştığım ve gerçekten üzüldüğüm bir konuyu sizlerle paylaşmak istedim. Bir akrabamın borçlu(kefil) olduğu icra takip dosyasında alacaklı vekili ile telefonda birkaç görüşme yaptım. Kenidisine alacağın tahsil edilmesi için şahsen yaptığım araştırma ve tespit ettiğim maddi değerler ile ilgili olarak bilgi vermeye çalıştım. Meslektaşımın tutumu, benim borçlulardan birinin akrabası olduğumu öğrendiği anda değişti ve alacağın bir kalemde tahsili sağlayacak önerimi bile dinlemeksizin, kelimenin tam anlamıyla azarlanmaya başladım.
Kendisinden zaman yahut başkaca bir imtiyaz talebimizin olmadığını, borcu ifade ettiğim şekilde tahsil edebileceğini açıklamaya çalışırken, meslketaşımın beni hiç dinlemediğini ve otomatik ses kaydı gibi durmaksızın aynı beylik lafları en kaba şekilde sarf ettiğine tanık oldum.
Meslektaşım ben sizin düşmanınız değilim dememle birlikte söyleceğim lafların ağzıma tıkılıp ' Siz şuan benim düşmanım da , meslektaşım da değilsiniz, şuan sizin benim borçlumsunuz,karşı tarafsınız bu kadar!' lafını işitmem ve telefonun yüzüme kapanması bir oldu.
Hepinizin affına sığınarak belirtmek isterim ki bu görüşme ve avukat sıfatına hak kazanmış bu bayanın varlığı beni 10 dk içinde mesleğimden soğuttu.
Kızgınlığımı ve şaşkınlığımı üzerimden atamıyorum. Bir avukatı, bir diğer meslektaşını 5 dk dinlemekten alıkoyan psikolojinin nedeni ne olabilir. Nasıl bir ego yada ruhsal bozukluk buna sebep olmuş olabilir?