Ava çıkmak bir spormuş, Av sporları ! çocukken elimizde Y harfi şekli verilmiş bir sapanla, havada uçan, ağacda tüneyen zavallı serçelere nişan alırdık.. ben hiç vuramadım.. o zaman beceriksizliğime hayıflanırken, şimdi beceriksizliğimle övünüyorum.. Ben hiç canlı öldürmedim diye sevinirken, arada bir yolda ayağımın altına girme gafletinde bulunan küçük böcekleri ve özellikle taammüden öldürdüğüm sivrisinekleri unuttuğumu fark ettim..

Vahşi sporlardan sayabileceğimiz av sporları, ucuz bir spor da sayılmaz.. epeyce pahalıdır.. ne bileyim en azından meraklısının ayıracağı bir zamanı, cebinde avlanmak için gerekli ekipman parası ve dahası... olmalı.

Cebinde ekipman alacak parası olmayan garibim vatandaşlarımız, bu spora yanaşamamakta, spordan geri kaldığı için değil, belki akşam yemeğini bedavaya getiremediği için üzülmektedir..

Aslında büyük bir hayvanat bahçesini andıran İstanbul ve benzeri şehirlerimiz de doğal avlanma mekanı sayılır.. ne var ki avlayan da avlanan da insan dediğimiz kişiler. Bu avlanma alanındaki sporumuz da öyle ucuz bir spor dalı sayılmaz.. mutlaka bir tabancan olmalı, en ucuzu bir kaç milyardan başlıyor.. kuru sıkı atanı ise, kuru ve sıkı.. yani avlanmak mümkün değil.

Biz eskiden Y harfi şeklinde sapanlarla serçe avlardık, ben avlayamazdım.. Elimde yine bir sapan var!

Ollummmm, çek şu arabayı!!!

KIVIL CIM