Herkese merhaba,

Avukatlar nasıl kurtulur, meslekte kalite nasıl artar…

Mesleğimiz ve kendimiz açısından özeleştiriye açık olması nedeniyle, aslında oldukça güzel bir soru.

Benim bu soruya cevap olarak verebileceğim, nacizane görüşüm, SAYGI’dır. Yerine getirmekte olduğumuz avukatlık mesleğine karşı saygı, bu mesleği ifa eden meslektaşlarımıza karşı saygı ve özellikle kendimize karşı saygı.

Her gün yerine getirmek üzere uyandığımız bu işte, karşımıza çözüm amacıyla getirilen meselelere bakalım. Kişiler genelde para kazanmak üzere yaptıkları işlere başlarken, herhangi bir hukuki destek veya tavsiyeye ihtiyaç duymamaktadır. Sonrasında söz konusu işle ilgili sıkıntılar baş gösterince veya işi batınca, biz avukatlara koşmaktadırlar. Çoğu kez de bir avukat ile yetinmeyerek, dört beş avukatı dolanmaktadırlar. Bu meslektaşlarımız da söz konusu işi alabilmek için, kendinden önceki avukatı karalama yoluna; hukuki yardıma ilişkin ücret kırma yoluna gitmekte ve hatta bazılarımız işi, kişiden hiçbir ücret almayacağını söylemeye kadar götürmektedir.

Bunu yapan bizleriz. Bunun sebebi olarak, maddi kaygılar gösterilebilir, para hırsı denilebilir, hatta bu konuda baroların yetersizliği bile gösterilebilir. Bence bu sayılanların hiçbiri sebep olmayıp, hepsi birer sonuçtur aslında. Mesleğimize ve kendimize duyduğumuz saygıdaki eksikliğin sonucudur.

Müvekkillerimle birebir ilişkilerimde karşılaştığım en dikkat çekici durum, -birkaç istisna haricinde- hepsinin, avukatları olarak benimle, ahbap-çavuş ilişkisine girme çabaları ve teklifsizlikleridir. Bence bu durum, yapılan işin ciddiyetine balta vurmakta, saygı unsurunu zedelemektedir. Örneğin, gün boyunca hepimiz zamanla yarışıyoruz ve belirli bir program dahilinde giderken, çat kapı gelen veya kendisine verilen randevuya bir saat geç yada erken gelen bir müvekkil, çoğu kez beni zor durumda bırakabiliyor. O açıdan, anlaşmalarımı yaparken, bu durumu özellikle belirtmek zorunda kalıyorum.

Benim görüşüm, her zaman bir mesafe bırakılması ve bunun aşılmamasıdır. Bu durum, yalnızca müvekkil ile ilişkilerde değil, iş gereği karşı karşıya geldiğimiz herkes için geçerli olmalıdır. Öyle ki, teklifsizliklerin, etik-dışı taleplerin önüne geçilebilsin.

Mesleğimizin daha ileriye götürülmesi, iş yaptığımız kişilere daha iyi hizmet verilebilmesi ve verilen hizmetin karşılığının tam olarak alınabilmesi açısından, SAYGI unsurunun olmazsa olmaz bir koşul olduğunu düşünmekteyim.

Saygılarımla…