İki şey var: Anlam ve saçmalık. Saçma olarak nitelendiriyorsak o da onun anlamı olduğunu gösterir diyebilceğimiz gibi, Anlamı olanın da aslında bir saçmalık olduğunu söyleyebiliriz.

Anlam, bir pozisyondur. Şeyin bulunduğu yerdir. Bir konumu ve sınırlarını ifade eder.

Anlamı anlamak... Örneğin Tuttuğu takımın yediği golle morali bozulan ve 90 dakika boyunca tırnaklarını yiyen insanları düşündüğümde; Aşağılık kompleksi olan genç bir kızın, kilosunu, görünüşünü geceli gündüzlü düşünmesi; Vergi dairesinde çalışan bir memurun etrafa kendini müfettiş olarak tanıtması ve kariyer anlamında güce olan tapınışı vs...

Yetişkenlerin çoğunun uykusuz geceleri olmuştur. Huzursuz olan,depresif olan prozak kulanan bir yığın insan...

Varız, yaşıyoruz,belli bir süre yaşamalıyız, sonra da öleceğiz. Bu kadar. Bu kadar basite indirgendiğinde, yaşanan bütün bunlar saçmadır, düşüncesine ulaşıyoruz.

Peki,Saçma olan anlam ise, anlamı olan bir şey de yok demektir. Anlam yoksa yaşamanın ya da yaşamamanın da anlamı yok demektir.Ama bu da bir anlam vermektir. Çünkü sonuç çıkarmak da anlam vermektir. Anlam varsa, yaşam da anlamlıdır.