|
|
|
|
|
|
Merhaba arkadaşlar.Bugün ilginç bir olayla karşılaştım. Bir müvekkilimin sorununa çözüm arıyorum ama bir türlü düştüğüm ikilemden çıkamıyorum! Sorun ise şu;
Müvekkilim kayinvalidesini 1 ay önce kaybetmiş. Muris 5 yıl önce kendisine ait evi ölünceye kadar bakma akdiyle müvekkilime bırakmış. Ancak aynı evi 10 yıl önce de noterde düzenletmiş olduğu vasiyetname ile de torununa bırakmış. Olayın özeti bu. Bu durumda ev kime kalır? Bana göre sonraki akit geçerlidir ama içimden de büyük bir ikileme düştüm. Yardımlarınızı bekliyorum...
Herkese iyi çalışmalar...
|
|
 |
|
 |
|
Öyle bir karar ekliyorum ki; sanıyorumki kafanızdaki soru işaretini silecek
2. HUKUK DAİRESİ[/font]
Esas Numarası: 1995/2235
Karar Numarası: 1995/2790
Karar Tarihi: 14.03.1995
ÖLÜNCEYE KADAR BAKMA SÖZLEŞMESİ
VASİYETNAMENİN KONUSUZ KALMASI
ÖZETİ: Vasiyetnameye konu olan gayrımenkuller bilahere ölünceye kadar bakma akdi ile muris tarafından davalıya verilmiştir. Bu durumda vasiyetname konusuz kalmış olduğuna göre tenkis davasının reddi gerekir.
,
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü. Davacı 17.09.1985 tarihli vasiyetname ile yapılan tasarrufun tenkisini talep ve dava etmiştir. Vasiyetnameye konu olan gayrımenkuller bilahere 5.03.1986 ve 28.03.1986 tarihli ölünceye kadar bakma akdi ile muris tarafından davalıya verilmiştir. Bu durumda vasiyetname konusuz kalmış olup (MK. m. 491) Ölünceye kadar bakma akdi ile yapılan sağlar arası tasarruf hakkında açılmış bir tenkis davası bulunmamasına ve davada ıslah edilmemiş olmasına göre davanın reddi gerekirken kabulü doğru görülmemiştir.[/font]
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine oyçokluğuyla karar verildi. 14.03.1995
MUHALEFET ŞERHİ
Davacı 1985 yılında yapılmış olan vasiyetin iptalini veya tenkisini kademeli olarak istemiştir. Miras bırakanın vasiyet konusu taşınmazları aynı kişiye (davalıya) 1986 yılında ölünceye kadar bakma karşılığı sağlar arası bir kazandırma ile devir ettiği anlaşılmaktadır. Davacılar davalıya yapılan temlikin indirime (tenkis) tabi tutulmasını amaçlamışlardır. Olayları anlatmak tarafa hukuki niteleme ise hakime aittir. Hakim Hukuki nitelemeyi değerlendirmiştir. Davalı sağlar arası işleme dönüşen kazandırmaya karşı bir davanın bulunmadığını iddia etmemiştir. Davacının bu durum karşısında davasını islah etmemiş olması dava ekonomisi yönünden sonuca etkili olmamalıdır. Zira amaç, davalıya yapılan kazandırmanın yasal sınıra çekilmek üzere indirime tabi tutulmasıdır. Bu itibarla hükmün doğru olduğu ve onanması gerektiğini düşünüyorum.
Kaynak : Legalbank