11 Ocak 1945 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan 4695 Sayılı Yasa ile Türkiye Büyük Millet Meclisi Teşkilat-ı Esasiye'yi "Anayasa" olarak değiştirmiş, böylece uygar bir ulus olma yolunda bir adım daha atılmıştır. Çünkü dilin özleşmesi, anlaşılabilirliği o halkın hukukunu bilmesi bakımından bir uygarlaşmadır, anayasa dili, hukuk dili bir uygarlık sorunudur.

Dil Derneği de bu önemli değişimi açıklayarak "Teşkilat-ı Esasiye"nin "Anayasa" oluşunu kutluyor.
Yaptığı açıklamadan bir alıntı:
"1924’te kabul edilen “Teşkilat-ı Esasiye” doğal olarak koyu bir Osmanlıca ile yazılmıştı; çünkü o dönemde daha Harf Devrimi ve Dil Devrimi yapılmamıştı. Buna karşın Atatürk ve arkadaşlarının, Türkiye Cumhuriyeti’nin çağdaş uygarlıklarla yarışır olması için harcadığı çabaların, yaptıkları devrimlerin yolunu açan, egemenliğin ulusa ait olduğunu vurgulayan ilk temel yasamız “Teşkilat-ı Esasiye”nin, 11 Ocak 1945’te “Anayasa” olması, Türk Devrimiyle edindiğimiz dil bilincinin kanıtıdır."

Dileriz tüm yasalar 63 yıl önceki dil bilinciyle arı bir Türkçeye dönüşür.