Bundan tam 1 sene evvel gittiğim askeri birliğimde komutan olan albay herkesin mesleğini öğrenip bebesine bakıcı ararken sıra bana geldiğinde "avukat, işimize yaramazsın." deyip mesleğimi övmüştü Ne garipki bu memleketin güzide üniversitesinin güzide mezunu olan ve istikbali çok açık olan bir arkadaşımızı ortaokul kurumlar sınavına hazırlanan bebesine "bakıcı" mahiyetinde görevlendirmişti. Çocuk 2 haftada sinir hastası olup çıktı ve revirden dışarı çıkamadı, ilk solukta da garnizon'a kendisini atarak kurtardı.

Askerlik arkadaşların dediği gibi gittiğiniz yere göre değişen bir şey. Ben sıradan bir er misali günde en az 6 olmak üzere en fazla 9 saat nöbet tutuyordum. Nizamiyecilikte yaptım posta onbaşılıkta, sözde kütüphanecide oldum.