Alıntı: Yazan Raşit Tavus Kimse kusura bakmasın ama buna eleştiri mi dersiniz yoksa özeleştiri mi dersiniz bilemem. 1,5 yılda olumsuz yönde gördüklerimi yazayım. Herkeste olduğunu söyleyemem ama bunlar benim tanıdığım hukukçularda gördüğüm özellikler. Öncelikle bu işe gönül vermiş dört dörtlük insanlar var. Onlara duyduğum saygıyı kendime duymuyorum. Ama forumda yahut başka yerde gözüme çarpanlar: 1-) Emin olmadığı bir konu hakkında bilgiçlik taslayarak konuşmak, özellikle konu hukukla alakalıysa. 2-) Bir hukukçu her konuda mükemmel bilgi sahibidir, ne derseniz deyip ne söylerseniz söyleyin sanki kendini haklı çıkartmak için yaratılmıştır. 3-) Özür dilemek ve yenilgiyi kabullenmek gibi bir huyları yoktur. Hata yaptıklarında görmemezlikten gelirler, yenilgiyi kabullenmek yerine üste çıkmaya çalışırlar. 4-) Kesinlikle ve kesinlikle önyargılıdırlar. Halbuki bir hukukçu her şeyden önce şüpheci olmalıdır. 5-) Hakimler-savcılar avukatlara, avukatlar stajyerlere gibi çeşitli kombinasyonlarda kendilerini üstün görme çabası vardır. 6-) Hukuka göre siyasi eğilim yerine, siyasi eğilime göre hukuki bakış açısı mevcuttur. 7-) Ülkenin bozuk bir adalet sisteminde sistemin bir parçası olmaktan pek de rahatsız olmamaları. 8-) Karşılarındaki kişi pek önemli birisi değilse gerekçeli konuşmaya tenezzül etmezler. Liste uzar gider ama bunlar önemli sorunlar.

Raşit beycim, Konu nedir?