Hiç dedi şairin biriymiş, geldiydi, durdu durdu, taşduvarlara bakıp durdu, ses etmedim hiç, dur bakalım dedim, bir derdi var ya bunun,,, çok dedi, içimden geçenleri anlamış gibi, derdim çok benim,,, vah vah dedim, ama ne diye soramadım, soru sormaları sevmez bir hali vardı çünkü,,, kendi haline bırakıverdim, yeni gelenler vardı çünkü, zeytin bakmıştık da,,, tabii buyrun,,, şunlar sele, şunlar da salamura, çizikler de var,,, bunlar yağlı galiba, kuru sele yok mu,,, olmaz mı şu kavanozdakiler, alın alın tadına bakın,,, pardon, şu siyahbeyaz fotoğraf… ha evet bu evin eski hali, kaptan Filip’in, alt kat taş üstü ahşap, geçen yıl elden geçirip boya yaptılar,,, postane yazıyor altında,,, evet, bir ara postane olarak kullanılmış,,, kendisi oturur bir başına,,, şimdi yok, yazları gelir üç ay kalır, koca evde bir başına, odasında bir duvar saati var kocaman, ona bakar durur öyle,,, vardır bir hatırası,,, bilmem vardır herhal,,, ayna da vardır mutlaka,,, bilmem,,, vardır, vardır,,, “(*)Buraya bir ayna koydum arada önüne geç bak; sen şahane bir okursun. Mesai saatlerinde çaktırmadan şiir okursun. N’olcak ki, bırak patronlar seni kovsun!”,,, ne mesaisi, ne okuru, ne patronu,,, ama şiir okuyordu mutlaka,,, bilmem okurdu herhal,,, sen de okur musun,,, yok, mani bilirim ben,,, “Zeytin kara ben kara/ Zeytine vermem para/ Gel yarim konuşalım/ On bire çeyrek kala.”,,, pardon, bu kuru seleyi yağlayıp da mı saklasak,,, yok, öylece kalsın, yerken belki, biraz,,, hımm,,, peki biz biraz dolaşalım, yine geliriz,,, gelmezsiniz dedim içimden, hep öyle der ama gelmezler, halbuki gelseler, fiyatta indirim de yaparım ama kendileri bilir artık,,, ah, izmaritleri sokağa atmayın,,, affedersiniz, çöp kutusu göremedim de,,, var var, ilerde köşede,,, şey kaptan ne zaman gelir demiştiniz yani ay olarak,,, mayıs sonu burda olur,,, ama ben olamam o tarihte…

Sonra gitti, geldiği gibi, dertlerini de yanında alıp götürdü, kaptanı niye o kadar merak etti bilmem, uzaktan bir akrabası falan mıydı acaba, soramazsın ki,,, bir de saat, bir de ayna, bir de şiir dediydi,,, şair işte!

(*)Birhan Keskin’den