Muammer bey farkına vardığında
Çok geçti artık
valizini almış ama
pijamalarını unutmuştu
açık mavi renkli bir naylon torbada
bir gece yarısı
henüz tanımadığı şehrin ıssız otogarında
telaşla indiği otobüsün bagajında.

Yanıbaşında beliriveren taksiye atlayıp
rasgele bir otelin yolunu tuttuğu sırada
çok geç deyiverdi taksinin
ince sarı bıyıklı şoförü
çoktan yola koyulmuştur otobüs
yarın çarşıdan alırsın kendine yenisini
sabah ola hayrola
hele bu gece iyi bir uyku çek dinlen
sorun edecek ne var
iyi de dedi Muammer bey
ben uyuyamam ki pijamam olmadan
yılların alışkanlığı bu
yarın da önemli bir görüşmem var
ne yapacağım şimdi?
yapacak bir şey yok dedi
ince sarı bıyıklı, ama
istersen eve uğrayalım
benim pijamalarımı vereyim, hı
ne dersin?
olmaz dedi Muammer bey
başkasının pijamasını giyemem ben!
merak etme, bizim hanım yedekte
hep bir kat pijama hazır tutar
misafir neyim gelir diye, temizdir…
Iıh dedi Muammer bey
elimde değil giyemem!

Otele vardıklarında geceye küskündü Muammer bey
oda konusunda titizlenmedi hiç
temiz olsun yeter, dedi
ha bir de sıcak suyu olsun tabii
tamamdır dedi otel kâtibi, merak etmeyin siz
odalarımızın konforu tamamdır, baştanaşağı!

Şoför parasını alırken
başını uzatıp aradan
pijama da var mı dedi pijama?
kâtip gülümsedi, maalesef dedi
ama yedek battaniye var dolapta.

Paranın üstünü verirken ince sarı bıyıklı
kartını tutuşturdu Muammer beyin eline
beyim, ne olur ne olmaz bulunsun yanınızda
taksi lazım olursa…

Muammer bey odaya çıktı, fena değildi
soyunup bir don bir fanila girdi yatağa
ama girmedi bir türlü uyku gözüne
pijamasının düşünü kurdu durdu
çizgili değil kareliydi
lacivert üstüne beyaz
iki cep yanda, bir de göğsünün üzerinde
ki küçük bir nazar boncuğu iliştirilmişti kıyıcığına
kırk yıllık eşinin hatırasına…

Kalktı giyindi Muammer bey öyle uzandı yatağın üstüne
çıplak ayaklarını beğenmedi kahverengi çoraplarını giydi
sol ayağının başparmakucundaki delikten bir ışık sızmış
akıyordu
o anda
fark etti
siyah çerçeveli gözlüklerini çıkarmayı unuttuğunu gözünden
iyi dedi, o zaman
kitap okuyayım hiç olmazsa
geliverir belki uykum,
kitap kalındı, ortasından onu bir bıçak gibi ikiye ayırmış ayracı çekip çıkardı,
kalın bir kırmızı çizgiyle altını çizdiği daha önce,
satırlardan başladı…
…….
……

Kitap elinden düştü düşecekti ki
kapının çalınmasıyla irkildi
hayrola? dedi
ben otel katibi efendim dedi koridordaki ses
affedersiniz
kalktı kapıyı açtı
kâtip kendini göstermeden elini uzattı içeri
şey dedi
sizi getiren taksi şoförü getirdi az önce bunu
buyurun!

Gayet özenle katlanmıştı pijamalar
yeni ütülenmiş gibiydiler sanki
tavandan sallanan sarı ampulden loş bir hayret nidası düştü
Muammer beyin başına
işte onunkilerdi!
Laciverdi lacivert, beyazı beyaz
göğüs cebindeki nazar boncuğunda
eşinin gülücüğü…

Sevincini nasıl göstereceğini bilemedi
boy aynasının karşısında dans etti bir süre
pijamalar elindeydi
incitmeye kıyamadığı
camdan nadide bir vazoyu taşır gibiydi
gel de uyu şimdi diye söyleniyordu kendine
gel de uyu!

Gece bitti sonra
sabahın ilk ışıklarında banyoya girdi
sular sıcacıktı
duşun altında yarım saat kalakaldı öylece
sonra giyinip aşağı indi

Gözüçapaklı otel kâtibine ikinci hecesini haddinden fazla uzattığı
bir “günaydın” çekti, otelin kapısından çıkarken dün geceki halinden daha zinde görünüyordu Muammer bey
üstünde
çizgili değil kareli
lacivert üstüne beyaz
iki cep yanda, bir de göğsünün üzerinde
ki küçük bir nazar boncuğu iliştirilmişti kıyıcığına
kırk yıllık eşinin hatırası
pijamalarıyla…