Barışa prangalar vuruldu yine.


Barışa prangalar vuruldu yine,
kan damladı papatyaların tam ortasına,
sessizce pusuya yatarak ölüm,
pis bir namlunun ucunda,
patladı namussuzca barışın şakaklarına,
asfalta süzülen o kan,
barışa ihanetti.

Cehalete,
sevgisizliğe,
aramızda sinsice gezen terörün provokatörüne,
zincirlendi kimliğimiz,
tutuldu ulusça tüm nefesimiz,
yitirdik bahar meltemlerini sanki,
taa tüm benliğimizde...

Barışa prangalar vuruldu yine,
kan damladı güvercin kanatlarda,
özgür uçuşlara,
kir bulaştı silah sesleriyle barış şarkılarına,
bu ölümün zalim sesiydi,
vurgun yemiş zavallı bir acziyetin
son eseriydi,
ülkem semalarında
VE BEN İSTİYORUM Kİ;
duyulmasın artık silah sesleri,
kan damlamasın sokaklarıma,
kirlenmesin bembeyaz papatyalar...

Nilgün Çakıcı/20.01.2007/17.26