sevgili nilgün hanım,
umarım haddimi aşmadan şiirlerinizle ilgili birkaç şey söylemek istiyorum, ki izni daha önce sizden almıştım

şiirinizde vermiş olduğunuz duyguyu hissediyorum, ama daha çok sizin ne hissettiğini hissediyorum, yani siz yerine geçip bakasım geliyor..

Kar yağıyordu bu sabah,
kentimin kırmızı çatıları,
bembeyaz bir örtü ile donanmıştı.

okurken sizi hayal ettim pencerenin önünde kentinizdeki karın yağışını izlerken ki yüz halinizi, oysa ben de izlemek isterim o karı
ben olsam söyle yazardım bu mısraları:

yağan kardı sabahta,
kırmızı olan , çatı;
ve beyazdı örtüsü..

ama daha önce de dediğim gibi herkesin sözcükleri biçimlendirişi farklıdır,
ben mısraları değiştirdim; çünkü okurken karı izleyin istedim, benim o karı izleyişimi değil,
şiirlerinizde sizi yani somut varlığınızı çok hissediyorumm, bu da konsantrasyonumu bozuyor; çünkü sizi şekillendirmeye çalışıyorum şiirin içinde..
haddimi aştıysam özür dilerim..