Ulu bir çınarın gölgesindeyim,
dalları semaya uzanan.
Ne içimde bir korku,
ne gam, tasa,
şimdi ben engelleyemediğim,
sonsuzluk duygusunun doruklarındayım...

Tarih kokar, yağmur değen her karışında,
siyahla karışık kahve tonu toprağında,
içimi ferahlatır doğa, bu manzarasıyla.

Tophane sırtlarındayım.
Tüm Bursa dev bir tablo gibi serilmiş,
tam karşımda.
Ahşap bir masanın yanıbaşında,
anlamını kestiremediğim,
gizli bir huzur ve sefa,
sarar bakışlarımı.

Sıcak demli bir çay,
soğuğa inat,ısıtır avuçlarımı.
Çisil çisil yağmur yağmada,
masalar bomboş,
sığınmışlar, duman altı
çay ocağına!

Bu sessizliğin sefasını,
tek başına çıkarmanın keyfi bu belki de,
,
tarihin bu enginliğinde,
restore edilen burçlardan yayılan
efsanevi renkler eşlik eder,
tarih kokan caddelere...

Çakırhamam'a inene kadar,
beynimdedir hâla nakışları,
ulu çınarın.
Ne şahane yerdir,
şu Tophane sırtları.

Ne zaman ki;
herşeyden kaçıp uzaklaşmak
istesem,
sığınırım bu ulu çınarın kucağına...

21/12/2006/10.54