edebiyatçı kişiliğinize ve her anınızı, kızınızı, damadınızı, kısaca yaşamınızı kağıda dökme sevdanıza sonsuz saygım var..
ben şair değilim.. bir eleştri değil yazdığım; ama içinde parfüm, villa, lüx kamara, kalamar, dolar geçen mısralarınızda rahatsız olduğumu, yüzümü buruşturduğumu ve içimden buna gerek yokmuş dediğimi bilmenizi istedim..
elbette herkesin bir anlatım biçimi vardır ve siz hayatınızdaki nesnelere mısralarınızla hayat vermekten hoşlanabilirsiniz..kalamar, orada kutlamanın bir simgesi belki?
ben ise daha çok duyguların nesneleştirilmesinden hoşlanırım..
mesela Hayyam der ki;
' sevgili, seninle biz pergel gibiyiz,
ne kadar dönersek dönelim çevremizde,
er geç başbaşa verecek değil miyiz? '
buradaki ( nesne ) pergel rahatsız etmiyor beni,
ama sizin kızınızla lüx kamarada yediğiniz ( hayal ettiğiniz ) kalamar iştahımı açmıyor..
bizimle paylaştığınız duygularınızdan ötürü teşekkür ederim, paylaşım paylaşımı doğurur, ben de duygularınızı duygularımla paylaştım.. hoşçakalın..