Gün gelir,
kaybolur bu limanda,
sessizce demirleyen gemiler,
aynı geldikleri gibi,
teklifsizce...
Fırtınalara ve dalgalara yenik düşerek,
geri dönüp giderler.

Ne ses kalır onlardan yana,ne bir nefes.
İskelenin kıyısında,
aç martıların kanat çırpınışlarının dışında,
tek bir canlı bulamazsın,
o masmavi sularda...

Gün gelir,
kaybolur bu limanda,
sessizce demirleyen gemiler,
toplayarak tüm yaşamı,
umudu da peşine takarak,
sessizce uzaklaşırlar.
Ne gittiğini duyarsın,
ne bir selâm kalır arkalarında,
ne de en ufak bir sedâ!
Sadece efsunlu,derin bir sessizlik,
ve koskoca bir merak.

Acaba şu an nerededir?
Kimbilir hangi limanda demirlidir?
İşte o gölgesi bulutlara vuran
görkemli gemiden arda kalan ,
sadece koskoca bir meraktır,
engellenmesi imkansız bir yas
ve yüreği kesen acı bir mızrak.

O masmavi sularda,
sessizce uzaklaşarak
giden geminin ardından.

15.12.2006/12.00