"İki yaşam şekli mevcuttur" cümlesine dek katıldığım yazı, bu cümleden sonra yukarıda anlatılanlara aykırı düşüyor, bence tabii

Yazgıyı aramak üzere yola çıkmanın cennet bahçesi vaad etmediği bir gerçek. Ancak Milena'nın söylediği gibi, yazgıyı aramak üzere yola çıkmanın "güç, zaman, hayal, umut, içgüdü (?-her okuyuşumda canım sıkılır, insanlarda içgüdü olmaz, hayvanlarda olur, insanlardakinin adı olsa olsa iç dürtüdür, çevirmenin talihsizliği olmalı) ve öz değerleri kaybedip, fakirleşmek anlamına geldiğini söylemek, yalnızca iki seçenek halinde sunulan kısır yaşam algısı çerçevesinde, bence, cesaretsizliğin ve öz güvensizliğin altını koyu kalemle çizmek ve mevcut koşullarını 3.kişiler gözünde onaylatma ihtiyacı demek.


Yaşam denen nehirle uyum içerisinde akmak önemli elbette. Ama şu ayrım iyi yapılmalı: Akıntı seni zorladığında, bulduğun ilk dala tutunup dalgayla mücadele etmek, yaşamını o iğreti dal üzerine inşa etmek, kaderini teslim etmek, ya da akıntıyla birlikte sürüklenmeyi göze alıp, suların dinginleşeceği anı beklemek. Bu farkı iyi tanıyanlar, dahası göze alanların fakirleşeceğini söylemek güç.

Saygılarımla...