Sevgili dostlar,

Alti yasima geldigimde babam benim icin onemli olacagini dusundugu gelecegime yatirim yapmak adina buyuk bir kitaplik kurdu.. O zamanlar okuma yazma bilmedigim icin benim diye adlandirilan kitaplarin bazilarina imzami atmistim..(tabi simdilerde ona kitabi karalamanin ne alemi var diye nitelendiriyoruz.)

Zaman icin de kitaplik buyudu kendi kitapligina sigmaz oldu.. Mali durumum el verdigi surece suntadan kendime kutular yapip ust uste dizerek kendime kitaplik yaptirmistim.. Eh biz buyudukce kitaplikta buyudu.

Ve 10 sene once esin devreye girerek bana guzel bir kitaplik yaptirdi.. Aslinda hikayenin burasindan sonrasi kitaplarimla mutlu guzel yasadik olmaliyken, tam tersini yasamaya basladim.

Birinci kitap dizilerinin onune ikincileri ilave oldu.. Ustlerine yeni kitaplar koymak zorunda kaldik.. Aradigim kitabi bulmak imkansiz hale geldi. Bir aldigim kitabi unutup ikincisi alma durumunda kaldim.. Ve buna dur deme zamani geldi.. Gecen hafta kitapligimi duzeltmeye karar verdim.

Once kitapliga el atmadan ortaliktaki kitaplari duzenlemek en akilcil durum diye dusundum. Ve yapmaya basladim.

Sonuc mu? Ne sonucu dostlar yapmaya basladim dedim ya bir haftadan beride de baslamaya devam ediyorum

Sevgi ile kalin
Ve gulumsemeyi unutmayin..