T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
Esas No
: 2000/2-46
Karar No
: 2000/46
Tarih
: 02.02.2000

BOŞANMA DAVASI
KÜÇÜKLERİN BEDENİ VE FİKRİ GELİŞMELERİ DİKKATE ALINARAK VELAYETİN DÜZENLENMESİ GEREKTİĞİ
ÖZET:
Anne yanında kalmasının çocuğun bedeni, fikri, ahlaki gelişmesine engel olacağı yönünde ciddi ve inandırıcı deliller bulunmadığı ve hemen meydana gelecek tehlikelerin varlığı da ispat edilmediğine göre ana bakım şefkatine muhtaç çocukların velayetinin anneye verilmesi gerekir. Yerel mahkemenin aksi kanaatle çocukların velayetini babaya bırakması bozmayı gerektirir.
Taraflar arasındaki "boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Kadıköy 4. Asliye Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 09.11.1998 gün ve 1997/166 E. - 1998/883 K. sayılı kararın incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 02.03.1999 gün ve 1999/272-1742 sayılı ilamı ile;

(… 1. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle boşanmaya sebebiyet veren olaylarda tarafların eşit kusurlu bulunmalarına göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

2. Ana yanında kalmasının çocuğun bedeni, fikri, ahlaki gelişmesine engel olacağı yönünde ciddi ve inandırıcı deliller bulunmadığı ve hemen meydana gelecek tehlikelerin varlığı da ispat edilmediği halde ana bakım, şefkatine muhtaç çocuklar Onur ve Nazlı'nın babanın velayetine bırakılması usul ve kanuna aykırıdır …) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Temyiz Eden: Davacı vekili


HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

Sonuç: Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.nun 429. maddesi gereğince (BOZULMASINA) , istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 02.02.2000 gününde, oybirliği ile karar verildi.