T.C.
YARGITAY
Beşinci Hukuk Dairesi
Esas No
: 1996/13828
Karar No
: 1996/14754
Tarih
: 22.10.1996

KAMULAŞTIRMADAN ARTA KALAN KISIMLAR

BEDEL İNDİRİLMESİ DAVASI

KIYMET TAKDİR KOMİSYONUNCA BİÇİLEN DEĞER

TEMERRÜT FAİZİ

MUNZAM ZARAR
ÖZET:
Taraflar arasındaki yol fazlası taşınmazın, bedeli mukabilinde davacıya devri ve fazla alınan bedelin indirilmesi davasında, belediye encümeninin, Kamulaştırma Kanununa göre kıymet takdir komisyonunca biçilen değeri değiştirme yetkisi yoktur. Ayrıca, davalı İdare tarafından da bedele itiraz davası açılmamıştır. Bu sebeple, kıymet takdir komisyonunca biçilen değerden fazlasının geri verilmesi gerekirken lüzum olmadan bilirkişi incelemesi yaptırılması ve (B) raporunda biçilen değerden fazlasının iadesine karar verilmesi,

Davacı, davalı belediyece haksız olarak istenilen fazla bedeli ödemek için, repodaki parasını çektiğini ve bu şekilde zararının temerrüt faizi ile karşılamadığını iddia ederek, ayrıca munzam zarar isteminde bulunduğuna göre, bu husus tartışılmadan sadece %30 temerrüt faizine hükmedilmesi, doğru değildir.

Taraflar arasındaki yol fazlası taşınmazın, bedeli mukabilinde davacıya devri ve fazla alınan bedelinin indirilmesi davasının, kısmen kabulüne dair verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi taraf vekillerince verilen dilekçelerle istenilmiş, davacı vekilince de temyiz dilekçesinde duruşma isteminde bulunmuş olmakla; dosyadaki kağıtlar okunup iş anlaşıldıktan sonra, gereği görüşülüp düşünüldü:

Dava, yol fazlası olup bedeli mukabilinde bitişik parsel maliki davacıya devredilen taşınmaz için fazla alınan bedelin istirdatı istemine ilişkindir.

Davalı İdarenin temyiz itirazları yerinde değildir.

Davacı vekilinin temyizine gelince:

İmar Kanununun 17. maddesi uyarınca belediyeler, müstakil inşaata elverişli olmayan parçalara bitişiğindeki arsa veya bina sahibine bedel takdiri suretiyle satmaya yetkilidir.

Davaya konu teşkil eden 62 m2'lik yol fazlasının, bitişik parsel malikine devri konusunda taraflar anlaşmışlar ve İmar Kanununun sözü edilen maddesinin son fıkrası uyarınca, 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun hükümlerine uygun olarak bedel takdiri de yapılmıştır. Bu fıkra uyarınca bedel takdiri ve buna karşı itirazlar 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu hükümlerine göre yapılması gerekirken, belediye encümeninin kararıyla taşınmazın değeri arttırılmış, davacı da itiraz hakkını saklı tutarak, encümence kararlaştırılan bedeli ödemek suretiyle taşınmazın kendine devrini sağlamıştır.

Mahkemece, taşınmaz mal değerinin tespiti için bilirkişi incelemesi yaptırılmış ve tespit edilen değerden fazlası için alınan bedelin iadesine karar verilmiştir.


Yukarıda açıklandığı üzere, belediye encümeninin Kamulaştırma Kanunu hükümlerine göre kıymet takdir komisyonunca biçilen değeri değiştirme yetkisi bulunmadığından ve davalı İdare tarafından da bedele itiraz davası açılmadığından, kıymet takdir komisyonunca biçilen değerden fazlasının geri verilmesine karar vermek gerekirken, lüzum olmadan bilirkişi incelemesi yaptırılması ve bilirkişi raporunda biçilen değerden fazlasına iadesine karar verilmesi,

Borçlar Kanununun 105. maddesi uyarınca, alacaklının duçar olduğu zarar, geçmiş günler faizinden fazla olduğu surette, borçlu kendisine hiçbir kusur isnat edilemeyeceğini ispat etmedikçe, bu zararı dahi tazmin ile mükelleftir.
Davacı belediye tarafından haksız olarak istenilen fazla bedeli ödemek için, repodaki parasını çektiğini ve bu şekilde zararının temerrüt faizi ile karşılanmasının mümkün olmadığını iddia ederek ayrıca munzam zarar talebinde bulunduğu ve bu hususta Dış bank yazısını ibraz ettiğine göre, bu husus tartışılmadan sadece %30 temerrüt faizine hükmetmekle yetinilmesi,

Doğru görülmemiştir.

Davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden, hükmün açıklanan nedenlerle HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), temyiz eden davacı vekili yararına "temyiz dilekçesinin verildiği günde yürürlükte bulunan Avukatlık Ücret Tarifesi uyarınca takdir olunan 6.000.000. lira vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine ve peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde davacıya geri verilmesine, 22.10.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.


YKD.