AŞKINLA VARSIN


İtidal mi hınzırlık mı bu sakin duruş?
Çözümü olmayan bir ikilemdir bu
Aşk, yüreği yanmış bir ürkek kuş
Çöl öldürmez aşk öldürür mecnunu

İlgisiz söz, aşkın neresinde durur
Saf yürekten arı duru aşklar umulur
Gün olur, hatıran teselli vermez olur
Koşturmaya ne gerek var bu yorgunu

Aynayı kırsan da geri gelmez yıllar
Aynayı kırmadan yaşanacaklar var
Yoksa ortada acıklı rüzgar uğuldar
Ve ağıt olur, güzel bir türkünün sonu

Sensiz de gök mavi mavi gülümser
Sensiz de dağlarda saf rüzgarlar eser
Sensiz de düşlere yıldızlar düşer
Unutma hiç, aşkınla varolduğunu

Durdu GÜNEŞ