arkadaşlar,

türkiye üniversiteleri çökmüştür. bu çöküşün etkileri çok daha uzun zaman ve daha fazla zarar vererek devam edecektir.

bu çökenler arasına istanbul, ankara, marmara, dokuz eylül, gazi ve selçuk da dahildir. üniversite, kendisini akademik çalışmalarla var eden bir kurumdur. akademik çalışma olmazsa üniversite yüksek liseye döner. lisenin üzerine bir dört yıl daha okul okunur. adına da alan dersi denilen, hayatta karşılığı bulunmayan zırvalıklar öğretilir.

türkiye'de yök'ün bir programı yoktur. yök bugün için düzenleme yapma yetsine sahip bir kurum değildir. yök'te her dönem birçok hukukçu görev almıştır. halen de hukukçu üyeler vardır. prof. dr. izzet özgenç, erdoğan teziç gibi. yök bu ülkede üniversitelerin dibine dinamit koyan bir kurum hüviyetinden sıyrılamamıştır.

prof. dr. titrlerine bakmayın hiçbirinin. içinde bulunduğumuz kaosun müsebbibi onlardır.

üniversitelerin kalitesini kaç puanla öğrenci aldıkları belirlemez. tüm dünyada kabul gören kaç bilimsel çalışma yaptıkları, öğrenci başına kaç adet öğretim görevlisi veya üyesi düştüğü vs. gibi imkanlar belirler. bugün öğretim üyelerinin öğrencilerden daha cahil oldukları bir dönemdeyiz.

isteyen harvard hukuk fakültesinin web sitesini dolaşsın. aşağıya okulun akademik personelinin listesinin olduğu adresi veriyorum:

http://www.law.harvard.edu/faculty/directory/index.html

okulu da incelerseniz -en azından fotoğraflardan- bizim eğitime verdiğimiz önemle onlarınki arasındaki farkı anlarsınız. işte türkiye bunun için geri kalmış bir ülkedir. bu düşünce yapısıyla da geri kalmaya mahkumdur. bizim en fazla öğretim üyesine sahip ankara hukuk fakültemizle karşılaştırın. sonra da tüm ülkedeki toplam hukukçu öğretim üyesiyle karşılaştırın. biz harvard'da okuyan bir öğrenci kadar iyi koşullarda eğitim görmeyi hak etmiyor muyuz? sonra da bize her şeyin kapısını açacak olan güzelim sorunun cevabını verin : neden?