T.C.
YARGITAY
11. CEZA DAİRESİ
E. 2003/15125
K. 2004/1238
T. 26.2.2004
� DOLANDIRICILIK SUÇU ( Sahte Kredi Kartı İle Alışveriş Yapılan Üye İşyeri Kuyumcuların ve Ödemeyi Yapan Türk Bankalarının Farklı Olmasına Rağmen Zincirleme Suç Oluşturduğu )
� SAHTE KREDİ KARTI İLE DEĞİŞİK ÜYE İŞYERLERİNDEN ALIŞVERİŞ YAPILMASI ( Ödemeyi Yapan Türk Bankalarının Farklı Olmasına Rağmen Zincirleme Suç Oluşturduğu - Dolandırıcılık )
� ZİNCİRLEME SUÇ ( Sahte Kredi Kartı İle Alışveriş Yapılan Üye İşyeri Kuyumcuların ve Ödemeyi Yapan Türk Bankalarının Farklı Olması Halinde de Oluştuğu )
765/m.59,80,504/3,522

ÖZET : Dolandırıcılık suçundan yargılanan sanığın, yabancı bir banka tarafından verilen ve hamili bir yabancı olan kredi kartı bilgilerini kopyalayıp bu sahte kredi kartı ile aynı gün, değişik üye işyerlerinden alışveriş yaparak haksız kazanç elde etmesi şeklindeki eylemleri, sahte kredi kartı ile alışveriş yapılan üye işyeri kuyumcuların ve ödemeyi yapan Türk bankalarının farklı olmasına rağmen zincirleme suç oluşturur. Eylemlerin yenilenen kasıtlarla işlenmediği anlaşıldığından, 765 sayılı Türk Ceza Kanununun 80. maddesinin uygulanması suretiyle cezanın arttırılması gerekir. İki ayrı kuyumcudan her birine karşı işlenen eylem bağımsız suç kabul edilmek suretiyle fazla ceza tayini kanuna aykırıdır.

DAVA : Dolandırıcılık suçundan sanık O.S.'nin yapılan yargılanması sonunda: TCK'nın 504/3, 522 ve 59. maddeleri gereğince 1 yıl 21 ay 10 gün ağır hapis ve 1.387.666.666 lira ağır para cezasıyla mahkumiyetine dair İSTANBUL 3. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 13.06.2002 gün ve 2001/430 Esas, 2002/158 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca duruşmalı olarak incelenmesi sanık vekilleri tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C. başsavcılığının bozma isteyen 12.11.2003 tarihli tebliğnamesi ile daireye gönderilmekle, sanık hakkında tayin olunan cezanın nevi ve miktarı itibariyle temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına oybirliği ile karar verilip duruşma usulen icra edildikten sonra incelenerek gereği görüşüldü:

KARAR : Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık vekillerinin suçun sübut bulmadığına, yasal unsurlarının oluşmadığına yönelik ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:

1- Sanığın, Manyetik Şeridi Lloyds TSB Banka ait kart bilgisinin kodlandığı hamili Mrs. Angela Beech olan 4921 8270 7763 4214 nolu kendi adını taşıyan sahte kredi kartını kullanarak 17.11.2001 günü iki ayrı üye işyerinden altın satın alarak haksız menfaat temin ettiği anlaşılıp kabul edilmesine göre Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 29.5.2001 gün ve 6/106-111 sayılı içtihadında da açıklandığı üzere, mal ve hizmet alımı bedellerini sözleşmeler gereği üye işyerine ödeyen Türk Bankalarının bu işlemlerde aracılık yaptıkları, dava konusu olayın arz ettiği özellik itibariyle suçtan kart hamili, üye işyeri, aracı banka ve kartı çıkaran yabancı banka veya kurumun zarar görme ihtimalinin bulunduğu, somut olayda kartı çıkaran yabancı bankanın zarar görmesi nedeniyle dolandırıcılık suçunun mağduru olduğu, aynı kartla aynı gün, değişik üye işyerlerinden alışveriş yapılarak haksız kazanç edinilmesi, sahte kredi kartı ile alışveriş yapılan üye işyeri kuyumcuların ve ödemeyi yapan Türk Bankalarının farklı olmasının eylemin zincirleme suç olması niteliğini etkilemeyeceği, yenilenen kasıtlarla işlenmediği anlaşılan fiilden dolayı TCK'nın 80. maddesinin uygulanarak cezanın arttırılması gerekirken, hile ve desisenin yöneltildiği kuyumcuların iki ayrı kişi olmasından hareketle her bir kuyumcuya karşı işlenen fiil bağımsız suç kabul edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle fazla ceza tayini,

2- Sanık hakkında aynı sahte kredi kartıyla işlendiği iddia olunan eylemlerden dolayı açılan ve varlıkları dosya ve dairemizin 30.1.2003 gün 2002/11399-2003/94 sayılı kararı kapsamından anlaşılan İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2002/170, Kadıköy 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2002/5, Kadıköy 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2001/361, Eyüp 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2002/107 Esas sayılı dava dosyalarının birleştirilerek fiillerin işleniş biçimleri ve tarihleri ile bu tarihler arasındaki süre araştırılarak sonucuna göre TCK'nın 80. maddesinin uygulanma olanağının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,

Kabul ve uygulamaya göre:

3- Şikayetçi A.E.'ye yönelik dolandırıcılık suçundan hüküm kurulurken TCK'nın 522. maddesinin uygulanması sırasında yapılan hesap hatası sonucu hükmolunan sonuç ağır hapis cezasının 1 yıl 19 ay 22 gün yerine 1 yıl 21 ay 10 gün olarak fazla tayini,

SONUÇ : Kanuna aykırı, sanık vekillerinin temyiz itirazları ile duruşmadaki sözlü savunmaları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.02.2004 gününde oybirliği ile karar verildi.