Mesajı Okuyun
Old 26-11-2007, 01:24   #100
Av. Şehper Ferda DEMİREL

 
Varsayılan

Şiir "Ben yaptım oldu, ya da ben yazdım oldu" anlayışı değildir. Şiir hep daha iyiyi aramaktır, gerek yazında, gerek anlayışta, gerek yaşamı kavrayışta.

Şiir, yazanını aşıp anonimleşebildiği ölçüde başarılıdır, başarı şaire değil, şiire aittir bilinci şairinde olduğu müddetçe, yani şair, on puan ve yıldız alan karne psikolojisini aştığında ve yazdığı kendisinden bağımsızlaştığında da onu anlamlı buldukça, şiir , gerçekten şiirdir.

İç dökmeleri, kişisel geçmiş günceleri, anlatı şairden bağımsızlaşmadıkça, duygulanımlar evrenselleşemedikçe, şair şiirin şairi değil, olsa olsa kötücül büyücüsüdür. Piraye'ye yazılan mektupların, aşka dair, bilen, yüce şair dizeleri arayışındaki okur tarafından acımtırak ve müstehzi ifadelerle okunuyor olması, şairin anlattığı kutsal, ulaşılmaz ve ölümcül mertebede özlenen aşığın, sevgilinin, sevdanın değil, en fazla yenilenen, yinelenen saklambaçların, masalların muştucusu olarak kavranması, ne büyük talihsizlik...

Şair ne dediğini bilmelidir, çünkü yazılan şairin tekelinde değildir, şair yalnızca bir aracıdır, salt bir aracı olduğunu kavrayana, bu gönül erincini yakalayana dek de, adı şair değildir, olmamalıdır.

Yaşamdan soyutlanmayı, lanetlenmeyi gerektirir bazen şiir. Bu yüzden şair olmak, kendine böylesi bir misyon yüklemek, sanıldığı kadar kolay değil. Şair olmadan, şiir nedir, ne değildiri bilmek, bulmak da kolay değil.

Belki de bilmemek , zaten en iyisi...

Ey adlarını anımsamakta zorlandığım, ama dizelerini dua kabilinden anımsadıklarım. Saygılarımla...