Benim aklıma biz söz geldi:

İnsanlar düşündükleri gibi yaşamazlar, yaşadıkları gibi düşünürler.

Bu ülkede benim bildiğim 4.5 milyonu kadın kız olarak 5 milyon insan okuma-yazma bilmiyorsa (bir iddiaya göre 7 milyon)

Bu ülkede ilköğretimden alınan kız (eski yasaya ve yani yasaya göre değişik yaşlarda) 60 yaşında bir insana gelin ediliyorsa bu kızın önünde iki seçenek vardır: Teslim olmak veya intihar. Teslim olursa kendisi gibi bir çocuk yetiştirecek, teslim olmaz sa intihar. Ben her iki biçimde de üzülüyorum.

Ceza politikasını tartıştığımızda bu önemli bir sorun olarak karşımıza çıkıyor. EĞİTİM. İnsanlarımıza, başka insanların da hakları olduğunu ve bunlara müdahale etmememeiz gerektiğini öğretmek zorundayız.

Bu konuda gelenek cinayetleri hala önümüzde önemli bir sorun.

Bir yandan bierylerin bağımsızlığını savunuyoruz, öte yandan insanlar kadınların namusunun bekçisi olarak kendini görüyorlar. İşin ilginci de tecavüzcü değil tecavüz edilen öldürülüyor.

Eğitimeönem vermem ve konuyu bir miktar bu konuya taşımamın nedeni bu. O kızı öldüren için bu eylem namus cinayetidir. Zorunludur.

O kız ise sevdiği, veya (sevmediği ve kendisi ile zorla bilikte olan) insanla birlikte olan inasan nedei ile aile kurumunca ölüme mahkum edilir.

Geçmişte yasamızda kan davası nedeni ile cinayetin cezası idamdı. Şimdi de namus cinayetleri için ağırlaştırılmış ceza. Sizce yeterli mi?

T.C. Geçmişi boyunca bunu engelleyebilid mi?

Bence cezaların ağırlaştırılması tüm hukukçuların gözardı etmesi gereken bir konudur.

Saygılar.