|
|
|
|
|
|
Değerli üstadım, biliyorsunuz ülkelerin dostlukları değil çıkarları olur.Bu çıkarlar tek boyutlu ve durağan değildir.Bazen bir kısım çıkarlar örtüşür,bazen başka çıkarlar ağır basar, diğerleri göz ardı edilebilir.Bazen çatışan çıkarlar arasında bir denge kurmak gerekebilir.Diplomasi sanatçılarının işi bunu yönetmektir.
Öte yandan Amerikan’ın çıkarlarının büyük ölçüde Rothschild ailesinin çıkarlarıyla örtüştüğü doğrudur ancak, Türkiye de öyle kolay gözden çıkartılacak bir ülke değildir.Hele yakın coğrafyadaki olaylardan sonra hiç değildir.
Ben yazarın tüm görüşlerine katıldığımı söylemedim. Yaptığım alıntı ile yayınlana habere farklı bir akış açısı getirmek istedim.
Öte yandan Türkiye’nin tek başına insiyatif belirlemesi için alması gereken çok yol olduğunu düşünürüm.
Tarihe meraklıyımdır. Hatırlayabildiğim kadarıyla Kanuni zamanında Akdeniz'de ticaret yapmak isteyen Amerikan gemilerine vergi (“haraç”) verme mecburiyeti getirilmiş ve bu anlaşmaya bağlanırken Amerika Birleşik Devletleri’nin tarihindeki başka ulusun diliyle yaptığı ilk anlaşma imzalatılmış.
Tek başına inisiyatif diye ben buna derim işte.Tabi Bunu yapabilmek için Muhteşem Süleyman gibi birinin, Akdeniz’de fink atan Barbaros gibi bir amiralinizin olması gerekir.
(Çok mu hamasi oldu ne  ?)
(Değerli üstadım Av. Hulusi Metin'in açtığı bu başlığı gereksiz meşgul etmemek için müsadenizle)
Saygılar sunarım.
|
|
 |
|
 |
|
Sayın Üstadım;
Yazarın tüm görüşlerinize katıldığınız izlenimine kapılmamıştım.
Üstelik oldukça yararlı bir bakış açısı kattığınızı da söyleyebilirim.
Belirttiğiniz olay Kanuni zamananında cereyan etmiş olabilir ancak o dönemde Amerikan bağımsızlık savaşı yapılmamış ve ABD kurulmamış idi.
Ve tek başına inisiyatif alma konusundaki yaklaşımınıza aynen katılıyor ve hamasi bulmuyorum
Yorum yapmadan duramadım "yorum sizin" dediğiniz için
ve Sayın Hulusi METİN'in açtığı başlığı meşgul etmeme yönündeki görüşünüze de katılarak saygılarımı sunuyorum.