Bir mahkemede durusmaya giriyorum, benimki bitiyor, cantami toplayip cikmaya hazirlaniyorum, siradaki dosya cagriliyor, o dosyanin vekili yerine yoneliyor, yani durusmalar devam ediyor, hakim neden sigara yakti diye dusunuyorum, icim sizliyor, diger durusma salonuna yöneliyorum, girip siraya oturuyorum, her iki taraf vekili ve kursude yargic cay iciyorlar, ara verildi herhalde diyorum, derken klavye sesi ve katibin hareketliliginden yazilip cizilenden durusmanin devam ediyor oldugunu anliyorum, saskinim,ayni gun ardarda ikinci darbeye hazir degilim, yargica bakiyorum, gulumsuyor, cay icer misiniz, caylar sirketten diyerek kahkahayi koyveriyor, tesekkur ederim, ben almayayim diyorum, meslekdaslarima bakiyorum, onlar da caylarini yudumlamaya devam ediyor, gelenlere cay isteyip istemedikleri sorulmaya devam ediliyor,icim kahir doluyor, salondan cikiyorum, 1994 yılında stajla basladıgım meslekte gorduklerim, gorup goreceklerimin yaninda hic kalacaktir belki de, ama belki de demeyi tercih ediyorum.
Zaman zaman acemilikten kaynaklanan saldirilar, zaman zaman hukukun ve olmasi gereken ciddiyetin tamamen disina cikan soylemler, birer istisnadir diyorum, oyle olmalılar.
Bazi katlanilamaz yanlislarin varligi, halihazirda konustugumuz konuyu asla ucuk diye nitelememize yol acmamali. Olani elestirmek, olmasi gerekene ulasma arzusunu utopya olarak gormemize neden oldugu takdirde, gercekten de bir utopyaya donusmesi isten bile degil.