Sabah tüketici mahkemesi kaleminde yaşadığım ufak tartışmayı sizlerle paylaşmak istedim.

Arkadaşımın ricası üzerine gerekçeli kararı 2012 aralıkta yazılmış ancak hala tebliğe çıkmayan kararın tebliğe çıkarılmasını rica etmek üzere ilgili mahkeme kalemine gittim.

ilk olarak esas defterinden kontrol ettim karar yazılmış daha sonra kalem personelinden dosyayı rica ettim baktım tebliğe çıkarılmamış ve dosyada 240 TL civarı avansı mevcut.

"Dosyada avans var kararı tebliğe çıkartırmısınız" dedim. personelden cevap "Dilekçe yazın havale ettirin"
Ben:"Gereçeli kararın tebliğe çıkartılması için dilekçe yazmamı mı istiyorsunuz?"
Personel:"Evet"
B:"Sebep?"
P:"Tüketici mahkemelerinde basit yargılama usulü vardır talep olmadan hiçbir işlem yapılmaz!"
B:"Yasal dayanağınız nedir?"
P: "Avukatmısınız?"
B: "Evet"
P:"Hangi okul mezunusunuz?"
B: "Bilkent Üniversitesi"
P: "Ha özel okul..."
B:"Benim okulumu değerlendirebilecek konumda değilsiniz, ayırca kanunu kendi amacınıza göre yorumlamayın, usul ekonomisi ilkesi gereği dosyada avansı varsa usul işlemleri derhal yapılmalı, gider avansı da bu yüzden düzenledi"
P:" Taleple bağlılık ilkesi de var"
B:"En iyisi ben komisyona dilekçe vereyim onlar emretsin size yapacağınızı, aksi halde iş yapmaya niyetiniz yok"


Kısacası kararı tebliğe çıkartamadım
Taleple bağlılık ilkesini kalem işleri açısından değerlendiren personelle ne kadar kanun hakkında konuşabilirdim ki
Oysaki HMK demişki

Alıntı: Hüküm nüshası MADDE 301- (1) Hüküm yazılıp imza edildikten ve mahkeme mührü ile mühürlendikten sonra, nüshaları yazı işleri müdürü tarafından taraflardan her birine makbuz karşılığında verilir ve bir nüshası da gecikmeksizin diğer tarafa tebliğ edilir. Hükmün bir nüshası da dosyasında saklanır.

İcra dairelerinde alışığız kendi kanunlarını yaratan dairelere ancak mahkeme kaleminde ilk kez yaşadım...