GİT dedim ama gitmesi gereken bendim..ve gittim...kanlı bir bıçak sapladım hayallere...sinsi bir acı sezdim...ruhumun eşikten gelen ayak seslerini işittim.kül rengiydi akşamlar...siyahtı yüzüm...ellerim siyahtı..gece oluvermiştim...cellat oldum sokaklarda...kör gözlerle kana buladım her şeyi...yürekleri ezdim yorgun ayaklarımla..ve yılana sarıldım yalan kollar yerine...böylesini sevdim..belki de aldanan hep bendim...sonu mutlu biten masallar hep ucuz gelmişti bana..ben kanlı bir son seçtim...kırmızıya boyanacaktı sahneler..parmaklarının ucundan sızan kanlarla daha önce hiç duyulmamış bir kelime yazacaktın..okurken ürperecektiler..ve gördükten sonra âmâ olacaktı faniler...paslı bir demirle dillerini kesecektin...sevda dolu sözcükler sözlüklerden silinmeliydiler..sen sevemiyor ve sevilmiyorsan tüm insanlar seni anlayamadığında böyle yapacaktın...ve teşhisin paranoya olacaktı..ama paranoyanın kendisi aşktı...bilmediler...bilemeyecekler....zindanlar kapandı..son köle de idam edildi..farkında değiller...dirilmeyecek..diriltemeyecekler...