“Öğrencilerinize, kınanın gelin olacak kızın yeni evine bağlı kalacağını sembolize etmek üzere yakıldığını, gelinin evinin ve kocasının yoluna gerekirse kurban olacağının vurgulandığını söyleyiniz.” Pasifik Yayınlarına ait olan Sosyal Bilgiler Öğretmen Kılavuz Kitabı’nın ‘Adım Adım Türkiye’ başlıklı ünitesinde böyle yazıyormuş…

Oysa anneannemin özene bezene ellerine ve saçlarına yaktığı kınaları çok beğenir,,, günümüz kozmetik anlayışına bir alternatif gibi görürdüm,,, ne kadar masum muşum…

Çocukluğumda tanık olduğum kına yakma törenlerinde, neden acıklı türküler söylenerek gelinin ağlatılmaya çalışıldığını ise bir türlü anlayamamış,,, anne evinden ayrılıyor olmasına yormuştum hep,,, meğer öyle değilmiş,,, hayvanpazarından satın alınıp getirilen ve bahçenin bir köşesine bağlanan kurbanlık hayvanların üzerlerine sürülmüş kınayla aralarında hiç bağ kuramamıştım…

Bu toplumda kadınların öldürülmelerine buyruk çoktan çıkarılmış baksanıza,,, bir internet sitesine göre kına, “Türk inanç sistemine göre adanmış olmanın” işaretiymiş,,, yani “vatana kurban olsun” diye asker adayına, “Allaha kurban olsun” diye kurbanlık koçlara, “eşine kurban olsun” diye geline kına yakılırmış.

Şimdi anladım kınanın aslında bir ölüm işareti olduğunu,,, tıpkı Nazi Almanyasında Musevilerin evlerine ve Maraş’ta Alevilerin evlerine konan işaretler gibi…