Soyadlarımıza alıştık bir yerde, okul sıralarında toplum içinde positif olarak algılanan bir adı olanlarımız adları ile övünürlerdi, çocuklar hala övünüyorlardır herhalde, bize kötü gelen veya gülünç anlamlarda olan adlarla dalga geçerdik. Herşeye rağmen adlarımız kimliğimizin bir parçası, adlarımız söylendiğinde kendimizde ve bizi tanıyanlarda belirli bir çağrışım oluşur, belirli bir kimlik belirli bir şahsiyet gözler önünde canlanır. Alışmamış olsak bile, kimliğimizin bir parçası olan adlarımzla yaşamayı öğrendik.

Gel zaman git zaman bazı kimseler, özellikle kadınlar, geleneksel olarak veya kununi mecburiyetten dolayı, nesilden nesile devredilen bu adların sadece erkeğin soybağına bağımlı olarak devam ettirildiğini öne sürdüler ve bunu değiştirmek istediler. Kimliğimizin bir parçası haline gelmiş adlarımzı bırakıp başka bir ad almak zor ve alışılması gereken bir durum. Kadınlar evleninceye kadar kullandıları adlarını bırakıp yeni bir ad almak zorunda kalınca neler hissediyorlar, okumak ilginç olur bence. Evlilikle beraber almak zorunda kaldıkları ve kendisine alışamadıkları, kendi kimliklerinin bir parçası olarak algılıyamadıkları erkeğin adını, evlilik sona erdikten sonra kullanmak istememeleri olağan bence.

Çoktandır kendilerini örnek olarak almaya çalıştığımız Avrupa Ülkeleri bu değişiklik istemlerini pratikte uygulamaya çoktan başlamışlr. Örneğin Federal Almanya; 1953 senesinden beri kadının erkeğin soyadını alması zorunluluğunu kanunundan çıkarmış.

Şimdiki uygulama şöyle:
Alman Medeni Kanunu(BGB) madde 1355
1. eşler kendilerine ortak bir evlilik adı(soyadı) tayin ederler. Ve evlilik adı olarak tayin ettikleri bu adı kullanırlar. Böyle bir tayin yapılmazsa, evlilik bağının kurulması anındaki adlarını evlilikten sonrada devam ettirirler.
2. Evlilik adı olarak eşler evlenme memurunun huzurunda, erkeğin veya kadının adını tayin ettiklerini bildirirler...
...
4. kendi adı evlilik adı olarak tayin edilmeyen eş, evlilikten önce kullandığı adını evlilik adının önüne veya arkasına eklemek suretiyle onu kullanmak istediğini evlenme memuruna bildirir.
5. Dul veya boşanan eş evlilik adını kullanmaya devam eder. Evlilik memuru huzurunda vereceği bir açıklama ile doğum daki adını veya evlilikten önce kullandığı adı alacağını beyanla bu adı yeniden alır.
Not: Ad kullandığım yerleri soyadı olarak okuyun lütfen.

Saygılarımla