" ben bayan olan tarafın fedakarlık göstermesi gerektiğini düşünüyorum"
Evlenilir,kadın erkeğin soyadını alır. Kadın kendi soyadından vazgeçerek fedakarlık yapar.Çocuk doğar,adını baba koyar,ya babaannenin ya dedenin adı konulur. Kadın fedakarlık yapar. Adam evde olmadık şeyden bağırır çağırır,tatsızlık çıkarır,kadın alttan alır,sesini çıkarmaz,fedakarlık yapar. Kadın dişinden tırnağından artırır,biraz para biriktirir,erkek, "kardeşim iş kuracak,dıdının dıdısı evlenecek, ıvır zıvır..."der,parayı alır,bilezikleri bozar,kadın sesini çıkarmaz,fedakarlık yapar. Kadın güç bela bir iş bulur,canını dişine takar çalışır,aldığı üç kuruşu da adama verir,adam alır,kadın fedakarlık yapar. Geçek şu ki değil hukuk sistemi,hayat sistemimiz "kadının fedakarlık yapmasına" odaklıdır zaten. Hukuk da hayat kurallarına paralel gidiyor işte. Neden ama diyen kadın da zaten "asilikle" "isyankarlıkla" suçlanır,yuvayı dişi kuşun yapacağı kafasına bir kez daha kakılır, o da "ben zaten yok sayılıyorum,soyadım yok sayılmış çok mu" der!!!