Halk arasında yerleşmiş tabir olarak 'dini nikah' kavramı daha çok karşılığını bulmaktadır.Hoşumuza gitse de gitmese de dini nikah toplumumuzda var olan bir sosyal olgudur.Hemen hemen herkesin resmi nikah yanında dini nikah da yaptırdığı hepimizce malumdur;Medeni Kanunumuzun 143. maddesi de konuyu 'dini tören ' olarak düzenlemiştir ve fakat dini törenin resmi evlilik merasiminden sonra ancak mümkün olabileceğini dile getirmiştir.Dini töreni yapacak kişi de doğal olarak sadece imam değil evlenen kişilerin mensup olduğu dine göre imam,papaz,keşiş vs. din görevlileri olacaktır.

Dini nikah kavramı sürekli tartışılan,eleştirilen ve çoğunlukla kadın hakları açısından kadının mağduriyetine yol açan yanlış bir uygulama içerisinde varlığını sürdürmektedir.Her nekadar Medeni Kanun evlenme cüzdanını görmeden dini nikahın kıyılamayacağını aksi takdirde suç işlenmiş olunacağı yönünde düzenleme getirse de maalesef ülkemizde hala resmi nikahtan önce de çok rahatlıkla dini nikah kıyılabilmektedir.

İmam da resmi nikah memuru da 657 sayılı yasaya tabi resmi devlet görevlisi olduğu halde nikah merasimini dini-resmi olarak iki ayrı kutuba ayırmanın kadınları hukuk korunmasından mahrum bırakma dışında pratik herhangi bir yararı olmayan çok yanlış bir uygulamadır.Kadınlar aleyhine sonuçlar doğuran bu uygulamanın sonlandırılabilmesi için devletin resmi çalışanı durumundaki din görevlilerine tezelden resmi nikah kıydırma yetkisinin verilmesi gerektiğini düşünüyorum aksi takdirde bizler bu tartışmayı sürdürürken diğer yanda kadınlar dini nikahla hukuk şemsiyesinden uzak durmaya devam edecektir. Eğer sorunun çözülmesi konusunda samimi isek bunu yapmak zorundayız.