Akşam 20 haberlerine,şiddete,teröre,
egoizme,ve yeryüzünde yolunda gitmeyen herşeye,
taşsız sopasız bıçaksız,sadece
sessiz ve medeni bir isyandır
bu mısralar.

KİR
******

Nasıl bir kir yayıldı semaya,
bilemezsin.
Gri,kurşuni bir toz bulutu,
sardı her yanı,
kokusu genzimi yakan,
boğucu bir akrep gibi,
ya da
katran karası bir zehir,
sardı tüm benliğimi.

Neydi bu?

Kükürt benzeri,
bulanık rüzgarın söylemek istediği...

Neydi?
Neydi?
Neydi?

Neredeydi kir?
Hangisi daha kirliydi,
ve en güzeli hangisi?

Dokunduğum herşeyden,
dinlediğim her sesten,
uzattığım her elden,

korkar oldum o anda,
yığılarak kalakaldım,
odamdaki koltuğa.

Nasıl bir kir yayıldı semaya,
bilemezsin.
Arınması imkansız,
mümkün değildir solumaya.
Hoşgörüp,
anlamaya çalışmak da
boşunadır,boşuna.

Yanıtı da yoktur.
Buralara kadar nasıl yapıştığı da meçhul,
sadece kükürt kokusu ve siyah bir toz bulutu,
yapıştı inançlarıma,inatçı boyasıyla,
kazındı kaldı kalemimin ucuna.

Nasıl bir kir bulaştı,
bilemezsin!
Umutlarıma,dağlar yükü kaygılar eklendi,
katarlara yüklendi yankıları,
patlayan bombaların...
Yerlerde cansız cesetler,
gölgesi düştü henüz yaşanmamış genç ömürlerin
masmavi bulutlara...
Sular bendinden taştı,
bulutlar asfalta serildi sandım,
sandım ki o an,
anaların koynunda can veren günahsız canlar,
dirilerek,tekrar ağlayacaklar
ve
Avrupa'da sadece,
kartpostallarda yaşayacaklar.

Öyle bir kir ki bu,
yüzyıllar boyunca,
bizimle yol alacak,
fütürsüzce ve böylesine bir
AHLAKSIZ bir cüret ve bakışla...



NİLGÜN ÇAKICI
13.ARALIK 2006/12.36